या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
५८ पांडव असतां, वनवासी, कळलें कौरवांसी, त्यांनीं पाठविले, ते ऋषी, सत्व हरायासी || १ || रात्र झाली से, दोनप्रहर आले ऋषीश्वर | भोजन, मागती सत्वर, करूं कैसा विचार ||२|| साठी सहस्त्र, खंडी अन्न, दुर्वास, भोजन | सत्व जातील, घेऊन, अंतर पडता जाण ॥ ३ ॥ आजि निष्ठुर कां, झालासी, कोठें गुंतलासी | माझी होईल वा, गत कैसी, अनाथ मी परदेशी ||४|| कंठ शोषला अनंता, प्राण जाईल मातां । पदर पसरीते, तुज मातां, पाव रुक्मिणी कांता ॥ ५ ॥ आतां न लावी उशीर, धर्म चिंतातूर | अनर्थ करील, तो फार, एवढा करी उप- कार ||६|| ऐकुनि बहिणीची करुणा, माला यादवराणा | दौपदी लोळत से, हरिचरणा, उद्धवचिद्धन जाणा ॥ करुणाष्टक ( एकादशीस म्हणणेचे ) सत्र कळतां मग जाणीव-भाव नाहीं । स्वानंद तृप्ति
