या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
त्रिगुण गुण बाई । पूर्ण उजळल्या वाती । नवलाव अविनाश । न जाये स्वयंज्योती । लावितां लक्ष तेथें । हालूं विसरलीं पातीं । नातुडे मन माझें । न कळे दिवसराती आरती विठ्ठलाची । पूर्ण उजळली अंतरीं । प्रकाश थोर झाला । सांठवेना अंबरीं । रविशशि मावळले । तया तेजामाझारीं । वाजतीं दिव्यवाद्ये । अनह्त गजरीं आनंदसागरांत । प्रेमें बुडी दिधली । लाधलें सौख्य मोठें । नये बोलतां बोलीं सद्गुरूचेनि संगें । ऐसी आरती केली । निवृत्ति आनंदांत । तेथें वृत्ति निमाली विठ्ठल, विठ्ठल, विठ्ठल, विठ्ठल, विठ्ठल, !!! पुंडलीक वरदा हरि विठ्ठल !! ॥३॥ ॥४॥
