पान:नवनीत अथवा मराठी कवितांचे वेंचे.pdf/२०

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

ज्ञानदेव. ॥ नाक्रोशक्षमा || जेयआयीप्रियोत्तमा ॥ जाणतेणें महिमा || ज्ञानासिगा ६६ || तोपुरुषपांडवा || ज्ञानाचावोलावा ॥ आतांपरियेसींआर्जवा ॥ रूपकरूं ॥ ६७ ॥ आर्जवलक्षण || तरीआर्जवतेऐसें ॥ प्राणांचें सौज न्यजैसे ॥ आवडतवावें ॥ एकचिपैंगा ॥ ६८ ॥ कांतोंडपाहून प्रकाशु || नकरोजेविचंडांशु ॥ जगाएकअवकाशु || आकाशजैसें ॥ ६९ ॥ तैसें जयाचेंमन ॥ माणुसाप्रतिआनआन || नोहेआणिवर्तन |॥ ऐसेंपैंते || ॥ ७० ॥ जेजगचिसनोळख || जगासींजुनाट सोयरीक || अपपरहेभाका|| जाणणें नाहीं ॥ ७१ ॥ भलतेणेंसींमेळ || पाणियाचियाऐसाढाळ || कवणे विषयींआडाळ || नेघेचित्त ॥ ७२ ॥ वारेयाचीधांव || तैसेसरळभाव ॥ शंका आणिहाव || नाहींजया || ७३ || मायेपुढांवाळका || रिघतांना ह्रींशंका ॥ तैसेंमनदेखतांलोकां || नचळेचिजो ॥ ७४ ॥ फांकलियाई दीवरा ॥ परिवरनाहींधनुर्धरा || तैसाकोनकोंपरा || नेणेचिजो || ७५ ॥ चोखाळपणरत्नाचें ॥ रत्नावरीकिरणाचें || तैसेंपुढेंमनजयाचें ॥ करणें पाठी || ७६ || दिठीनोहेमिणधी || बोलणेंनाहीं संदिग्धी || कवणेंशींहीन बुद्धि | राहाटोंनेणे ॥ ७७ ॥ अमृताचीधार ॥ तैसें अंतर || किंबहु नाजोमाहेर ॥ याचिन्हांचें ॥ ७८ | तोपुरुषसुभवटा || आर्जवाचाओं गवठा ॥ जाणतेथेंचिघरटा || ज्ञानेंकेला ॥ ७९ ॥ गुरूपासनालक्षण ॥ स्मरणं || आतांययावरी | गुरुभक्तीचीपरी ॥ सांगोगाअवधारीं ॥ च तुरनाथा ॥ ८० ॥ सवाह्यअंतरआपले || जेणेंगुरुकुळओपिलें || आप णापैकेलें ॥ भक्तीचेंघर ॥ ८१ || गुरुगृहजियेदेशीं ॥ तोदेशचिदिसेमान सीं ॥ विरहिणीकांजैसी ॥ वल्लभातें ॥ ८२ ॥ तियेकडोनियेतसेवारा ॥ देखोनिधांवेसामोरा ॥ आडपडेह्मणेघरा ॥ विजेकिंजो || ८३ || ह्मणे कें हेंविरडेंफिटेल || कैंतोस्वामीभेटेल || युगाहूनहीवडील || निमिपमानी ॥ ।। ८४ ॥ कांसुकतेयाअंकुरा || वरीपडलीपीयूषधारा | कीअल्पोदकी चासागरा || आलामासा ॥८५ ॥ नातरीरकनिधानदेखिलें ॥ कांआं धळेपाडोळे उघडले ॥ भणगाचियाआंगाआलं | इंद्रपदजैसें ॥ ८६ ॥ ते ते सागुरुकुळींचेनिनावें ॥ महासुखेंथोरावे ॥ जॅकोडें हीन पोटाळवे || आ काशजैसें ॥ ८७ || पेंगुरुकुळींऐशी | आवडीजयादेखसी ॥ जाणज्ञान तयापाशीं ॥ पायकीकरी ॥ ८८ ॥ अर्चनं ॥ कींचैतन्याचियेपोळी ॥ माजिआनंदाच्या राउळीं ॥ श्रीगुरुलिंगाढाळी || ध्यानामृत ॥ ८९ ॥ ॥ . ॥