॥२४॥ न मागे न मागे न मागे हरीविण । न मागे न मागे शाम कोण्हीं
ने ॥ १ ॥ तळमळ करि तैसा जीव जळावीण मासा । दिसते हे तैसा दिशा
कोसा वो २ ॥ नाठवे भूक ताहान विकळ झालें मन । घडि जाये प्राण
युगा एकी वो ॥ ३ ॥ जरी तुह्मी नोळखा सांगतों आयिका । तुकयाबंधुची
सखी जगजीवन ॥ ४ ॥
| ॥ २५ ॥ देखिला माय भीमातिरीं । कर मिरविले कटावरी ॥
पाउले समचरण साजिरी । नाम अनंत अति गोड ॥ १ ॥ शंख चक्रांकित
भूषणें । जडित मेखला चिद्रत्नें ॥ पीतांवर उटी शोभे सांवळेपणें । लोपली
तेणें रावतेजें ।। ३ ॥ श्रवण कुंडलें देतीं टाळ । दशांगुळीं मुद्रिकामाळ ॥
दंतपंक्ति हिरे झळाळ । मुख निर्मळ सुस्वराशी ॥ ३ ॥ कट कर दोन्ही
वांकी वेळा । बाहि बाहेवटी पदक गळां ।। मृगनाभीचा रेखी टिळा । लवती
डोळां विद्युलता ।। ४ ।। ऐशी सुंदरपणाची साम्यता । काय वर्णं ते मी
आतां ॥ तुकयाबंधु ह्मणे अच्युता । प्रमविली माता पिता ते धन्य ॥ ५ ॥
॥ २६ ॥ हम उदाम तीन्हके मुनाहो लोकां । रावन मार विभीषण
दिई लंका ॥ १ ॥ गोवरधन नखपर गोकुल रावा । बर्सन लागा जब में हो
फत्तरका ॥२॥ बैकुंठनायक काल कौंसासुरका । दैय डुबाय सब मंगाय
गोपिका ॥ ३ ॥ स्तंभ फोड पेट चिरीया कश्यपका । प्रल्हादके लिये कहे
भाई तुकयाका ॥ ४ ॥
| ॥ २७ ॥ चुराचुराकर माखन खाया । गौलनीका नंद कुमर कन्या
॥ १ ॥ काहे बराई दिखावत मोहि । जानतहुं प्रभुपना तेरा सवाहि ।। २ ।।
और बात सुन उखलनुं गला । बांध लिया अपना तू गोपाला ॥३।। फेरत
अनबन गाऊ धरावत । कहे तुकयाबंधु लकरी लेले हात । ४ ।।
| ॥ २८ ॥ आकारवंत मूती । जेव्हा देखेन मी दृष्टी ॥ १ ॥ मग मी
राहेन निवांत । ठेवूनियां तेथे चित्त ॥२॥ श्रुति वाखाणिती । तैसा येसील
प्रचिती ॥ ३ ॥ ह्मणे तुकयाचा सेवक । उभा देखेन मन्मुख ॥ ४ ॥
| ।। २९ ॥ कोठे गुंतलासी द्वारकेच्याराया । वेळ कां सखया लाव-
येला ॥ १ ॥ दिनानाथ श्रीद सांभाळी आपुलें । नको पाहों केलें पाप-
पुण्य ॥ २॥ पतितपावन ब्रीदें चराचर । पातकी अपार उद्धरिले ॥ ३ ॥
तुकयाबंधु ह्मणे दौपदीचा धावा । केला तैसा मला पावे आतां ॥ ४ ॥
पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/48
Jump to navigation
Jump to search
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
