अइज ची गोदी । स्वार्थ परमार्थ पुरुषार्थ लागे पाठी ॥ पासी जीव
यात यामिचि पडे मीठी। यासि गीनीं मातां ब्रह्मांड पडे पोटीं वो ॥ ४ ।।
यासि करुन पुढे विचरों जनि वनीं । यासि घेउनि संगै बेसो धो भोजनौं।
यासि निज उनी निज निज़शयनी । याचे संग सुख घेऊ अनुदिनी वो
॥ ५॥ नीला मणे निजाश्रम चि कसा । ऐशो आरजा गौळणी त्या
बाळा ॥ ध्यान मार्ने जीवीं ध्यात या गोपाळा । गेल्या विसरोनियां
संसार सोहळा वो ॥ ६ ॥
| ॥ १४८७॥ ऐक ऐकपणाचा घेउनिय त्रास । जाला नानाकार
स्वरूपे बहुवसे ॥ मणोनि दुसरेच नादळे वो पास । जयातयामाजी
याचा चि दिवास वो ॥ १ ।। ऐसे निजात्मया जाणोनि गोविंदा । जीवें
अनुसरल्या सकळाही प्रमदा ॥ करिती सेवावृत्ति निशिदिनीं सदा ।
इसती कसती करिती विनोदी वो ॥ २॥ सर्वसाक्षी सर्वही जाणता । सर्व
करुनियां ह्मणवि अकर्ता । जीवीं जीवाचा हा आप्त चि सर्वथा । जेथे
तेथे याची निय ऐक्यात्मता वो ॥ ३ ॥ नि अंगसंगै भोग त्यामि देति ।
दृष्टी अवलोकुनि गुण त्याचे गाती । नेउनि ऐकांति चो निजगुज बोलती ।
करिती काम धाम परि त्याचि पासी वृत्ती वो ॥ ४ ॥ सासु सासुरिया
भ्रतारासी चोरी । नंगदा जावा त्याही सजनिया व ॥ देती आलिंगन
निजात्मया इरीं । येथुनि ह्मणात संसारी बोहरी वो ॥ ५ ॥ ऐशा निळा
ह्मणे झाल्या हाररता । त्या त्या विराजते मुक्तिचया माथा ॥ नानासाध-
नाच्या लाजउनि चळथा । जाल्या असोनि संसार नियमुक्ता वो ॥ ६ ॥
॥ १४८८ ॥ याच्या संगसुखें गर्भवास घेतां । येत जात गे कल्पाच्या
चळथा ॥ नेघो भुक्ती मुक्ती देता सायुज्यता । ऐशा गौळणी त्या मुखानंद
भारता बो ॥ १ ॥ धन्य प्रेमळा त्या रंगल्या श्रीरंगीं । नेणति दुसरें वो
संसारी विरागी ॥ हरिची भूषणे या लेउन निजाँगीं। मुखी सुखरूप भोगी
निय यागी वो ॥ २ ॥ याच्या सहवासे भोगितां निजभोगे । भोगी
भोगातीता सर्वदानिः संग ।।नयनिदृश्यावरी देखतीही जग । ऐशा विचति
होउनि आंनग वो ॥३॥ नित्य जानवनि इरिते देखती। हरिची होउनियां हरि
ते भजती ॥ हरिरूप जाली त्यांचि अगकांती । हरिची ध्यानीं गुसाचला
पनि चित्ती बो ॥ ६ ॥ येती जाती या इरीच्या सांगाते वसति । नियकाळ
हारि वसे नेथे ॥ कारिनी भोजन या जेववीतां हरीनें । हरिविणे या मधेती
पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/369
Jump to navigation
Jump to search
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
