पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/360

( ३१९ ) ॥ २॥ बाळ क्रीडालीळे होती भितीवरी । बैसली सूर्यकरी उष्णधेत ॥ ३ ॥ तवते पातले वातिक द्रिजवर । करिती नमस्कार विनीतता ।। ४ ।। सिद्ध आले भेटी चांगदेव समर्थ । सांगती वृत्तांत साष्टांगेसी ॥५॥ ऐकोने चांगदेव आले भेटावया । उल्हासल्या बाद्या आलिंगना ।। ६ ।। जावें सामोरे निवृत्ति- नाथ बोलती । तव ज्ञानदेवा चित्त विस्मय वाटे ॥ ७॥ सर्वांतरवासी स्वामी सर्वगत । नभ नभ सतत जयापरी ॥ ८॥ सन्मुख विन्मुख मूर्य कोणाकडे । आज्ञेचे वागडे नाचवीत ॥ ९ ॥ जेथे जावें तेथे भरूनि ऊरलेती । सर्वत वस्ती तुमची स्वामी ॥ १० ॥ हेमुनि तयासी ह्मणती निवृत्तिनाथ । वद- लासी यथार्थ सिद्धांत तू ॥ ११ ॥ परी येथे सगुणे सगुणा भेटावें । निर्गुण तो अवघे शून्याकार ॥ १२॥ द्वैतयोगें घड़े निजसुखाची वृद्धी । अभेदी तो सिद्धी आपआप ॥ १३ ॥ आणखी एकगुज ऐके इनासिंधू । इंद्राचा हा बंधू मरुद्गण ॥ १४ ॥ पुत्र कश्यपीचा ऊदरी दितीचा । जन्म झाला याचा पूर्व जन्म ।। १५ ॥ मातेने याचिये मागीतला वर । व्हावा राज्यधर पुत्र माझा ॥ १६ ॥ तोची भोगावया आला हा वैभव । परमार्थिक सर्व लेउनी लेणीं ॥ १७ ॥ इंद्रादिका पूज्य व्हावी ऐसी बुद्धी । विद्यायोग रिद्धीवरें तुहा ॥ १८॥ स्वर्गवासी आला वरचें मृत्युलोका । विद्याचा आवाका सर्व अगि ॥ १९ ॥ चतुर्वेद वक्ता पडशास्त्रीं संपन्न । अष्टादश पुराण मुखोद्गत ॥ २० ॥ चतुर्दशविद्या कळा ही चौसाएँ । मंत्र ममकोट विधी जाणे ।। २१ ॥ स्थान मान केला जाणे योगसिद्धी । अष्टादशीषश्री रसायने ।। २२ ।। जड्या बुट्या जाणे रोगाच्या परीक्षा । पंचाक्षरी शिक्षा करीत भूतां ॥ २३ ॥ मणीमंत्र सिद्धी तोटके वेधका । साधुका बाधका विद्याजाणे ॥ २४ ॥ चतुर हरिभक्त चौदाशे वर्षांचा । वहुविद्या सिद्धाच्या सिद्धजगीं ॥ २८ ॥ आर्तभूत आले भेटी लवलाहो । उचित हे आहे सामोरया ॥ २६ ॥ ह्मणती ज्ञानदेव चलावें जि प्रज्ञा । भिंतीशी केली आज्ञा चला ह्मणे ॥ २७ ॥ निर्जीव चाले भिती देखे विश्वजन । धावती ब्राह्मण पुढे सांगों ॥ २८ ॥ तरे येती चांगदेव चाद्यांच्या गजरीं । आरूढानि गजावरी चवरडोली ॥ २९ ॥ नावे सांगती वार्तिक महासिद्ध आले । भिती वोलंधले चालवती ॥ ३० ॥ ऐकुनि चगया गलितपत्र जाला । लोटांगण आला गडबडां ॥ ३१ ॥ घाली दंडवत उभाठाक पाहे । भिती चालताहे गजगतीं ॥ ३२ ॥ तेजसूर्यापरी चौधे भिंतीवरी । देखोनियां करी नमस्कार ॥ ३३।। ऐसेशतचरी संख्या नमस्कार जाले । तव ते पातले जवळीके ॥ ३४ ॥ विनीत चांगया देखीयेली स्थिती