पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/361

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

( ३२० ) उतरले क्षिती भेटावया ॥ ३५॥ जाली भेटी तोची विश्रांतीचा वट । छाया घन- दाट वैसावया ॥ ३६॥ प्रीतीच्या पडीभरे पडले आलिंगन। परमसमाधान उभयतां ॥ ३७ ।। आलिंगन मी त्दृद्गत आपुलें । मुख निक्षेपिले हृदयीं त्याच्या ॥३८ ॥ चांगदेवा कृपादृष्टी अवलोकिलें । अमृताचे झाले मार्जन या ॥ ३९ ॥ नेणो काय केलें हृदय क्षेम देतां । विश्वी एकात्मता उमावली ॥ ४० ॥ तुटलें विर पुढे जन्मावळी । मागे झाली होळी मांचिताची ।। ४१ ॥ सकळ जन यात्रा दंडाचियेपरी । जैसी महीवरी पडिल वस्त्रे ॥ ४२ ॥ देखो- नियां भाव देव कृपामूतीं। आलिंगन देती लहान थोरां ॥ ४३ ॥ देवामी सारखी आले शरणांगते । दुबळीं समथै उचनिचें ॥ ४४ ॥ अनन्याचा भाव जाणती हृद्भत । कारन या सनाथ दर्शनमात्रे ॥ ४५ ॥ सुकळे विश्व- जन यात्रासमुदाय । आळंगिले वाद्य पमरूनियां ।। ४६ ॥ आनंद पिकला सिद्धाचीये भेटी । अमृताचि वृष्टी अनिवार ।। ४७ ।। विश्रांतिसी सुख आले जया ठाया । रुळविया पायावरी भिडळे ।। ४८ ।। गर्जती आनंदें नामाच्या गजरीं । घोष तो अंबरीं नम्पमाये ॥ १९ ॥ नाचती नाचणी संगीत कसरीं । राग सप्तम्बरीं आळविती ॥ ५० ॥ वाजविती वाद्ये करीती सोहळा । सम- पिती कळा अभ्याशिल्या ॥ ५५ ॥ सिद्धाच्याचार गर्जती पवाडे । नाचती सुखाडे आनंदाच्या ॥ ५३॥ ऐसे आले अलंकापुरी इंद्रायणीतीरा। ब्रह्मानंद नरनारी लोका ।। ५३ ॥ ह्मणती चांगदेव महालाभ झाला । हा सद्गुरू भेटला कृपापूतः ॥ ५४ ॥ विधीयुक्त पूजा पोडशोपचारी । समर्पिली शिरीं पुष्पांजुळी ।। ६५ ।। पतित पतित तारावें पातिता । चांग विनीतता शरण आला ॥५६॥ वरद हस्त आतां मस्तक ठेवावा। चांगा ह्मणवावा शिष्यवर्ग ॥ ५५ ॥ मग श्रीनिवृत्तिनाथे कृपेच्या सागरें । आणि ज्ञानेश्वरे सोपानदेवें ।। ५८ ॥ निरविया चांगा मुक्ताबाई भती । यासी करा प्रतीत आत्मज्ञानी ॥ ३९ ॥ चांगदेवें चरणी न्यासीला मस्तक। मुक्तावाई हस्त ठेवी माथा ।। ६० ॥ नकळे ब्रह्मादिकां सद्रूचि हतवटी । केला उठाउठी निजबोध ॥ ६१ ॥ स्वरूप अढळ देशी चित्तवृत्तीं । इंद्रिया विश्रांति तेणें सुखें ॥ ६२ ॥ नलाविची मुद्रा कष्ट नाहीं अंगीं । केला राजयोगी जिवन्मुक्त । ६३ । लेवनीला सर्वांगीं पासष्टीचा अर्थ । होऊनि कृतार्थ ठेला पायीं ॥ ६४ ॥ चांगदेव ह्मणे आजीचि जन्मलों । गुरूपुत्र झालों मुक्ताईचा ॥ ६५ ॥ मागील चौदाशे झाली जन्मांतरें । आज जन्म खरें सार्थकाचें ॥ ६६ ॥ मीची मज भासे विश्वाते वसविता ।