चरणी ठेवू माथा ॥ १ ॥ यावरी श्रीहरि बोले मधुराक्षरीं । पुसारे झड-
करी विलंब नका।। २ ।। मी चि मज न देखें । मी माझे नोळखें ॥ कान्छो
कोण्या मुखें मांगें आतां ॥ ३॥ तंव वाले गोविंदु ऐकारे साधु । बोधी
विराला बाधु ह्मणोनियां ॥ ४ ॥ एक ह्मणती गोपाळी देखणा माझा
डोळा । तरी न देख मानें अधिळा कॅसेनि झाला ॥ ५॥ तंव कृष्ण
अणे द्योतक तेची प्रकाशक । मृगजळ केंवी अर्क देखेळ सांगे ॥ ६ ॥
एक ह्मणती गडी रमना रस निवडी । तरि का ने घे गोडी आपली आपण
॥ ७ ॥ निळा ह्मणे कान्हया बोले आमुच्या काजा । सिद्धी गेले गुज
पावलेती ।। ८ ।।
| } १४३ ३ ।। आत मी पुसेन ते सांगारे उमाणें । तुह्मी आलेती
कोठुनी जाणे कोठे ॥ १ ॥ मग विचारिती गोवळ ह्मणती नेण मूळ ।
ऐसे चि आह्मी आदळ दास तुझे ॥ २ ॥ ह्मणतो नंदाच्या पोसण्या।
दार सुण्या दासाच्या ॥ ३ ॥ जेथुनी तुझे येणे तेथुनि आमुचे जीणें ।
जाशील तेव्हां जाणे तुजची संगे ॥ ४ ॥ निळा ह्मणे ऐकोनीयां संतोषले
इरि । म्इणती यारे यावर खेळ खेळ ॥ ५ ॥
॥ १४३४ ॥ चुचकारुन गोधने वैसवील आखरी । म्हणती याहो
श्रीहरि खेळ आतां ।। १ । धांवती वोहाळे आवरिलीं सकळे । झालो
तुझीया बळे बळवंत ।। २ । नाचवी मी तैसे नाच सुखें आतां । काळा-
चिया माथा ठेवुन पाय ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे केलों सांगाती देवाचे ।
देउनि सुखाचे भोजन आजी ॥ ४ ॥
| ।। १४३५॥ वैसवुनि आले गोधने आखरिं । खेळ नानापरी मांडीयेला
॥ १ ॥ वाजवीत पांवे मोहया घुमती । ॐदें या नाचती गाती ब्रीदें॥२॥
अलके सेलके हमामा हुँबार । झोंब्या घेती कुसरि निडुनि गडी ॥ ३ ॥
लगोरियाचें डुसुर काडी मुरदांग । नानापार आंग मोडनियां ॥ ४ ॥
निळा ह्मणे हरि पाहोनी निराळा । अवघी याच्या खेळा साक्षपणें ॥ ५॥
॥ १४३६ ॥ गोपाळ विनोदें बोलती । तीरस्कारिती गोविंदा ॥ १ ॥
लाज ना भये नाहीं कामयासी । मोकाळ सकळांसी ठाउका असे ॥ २ ॥
उगा चि वैसे पाहे खेळ । भोवहा सकळ आपगातुनि ॥ ३ ॥ निळा सणे
भौगुनी सोळा सहस्र नारी । कैसा ब्रह्मचारि म्हणवीतसे ॥ ४ ॥
पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/333
Jump to navigation
Jump to search
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
