( २०१ ) ॥ १।। शिगे काहाळा मृदंग विष्णे । गाणे नाचणे निजछे ।। २ ।। टिपार घागच्या एकची । उठिताती पाई झणत्कार ।। ३ । निळा मणे रंगले रंगें । केले श्रीरंगें आपणासे ॥ ४ ॥ ॥ १४३० । देखोनियां याचा अंतर्भावे । वोळला देव कृपासिंधू ।। १ ।। येजान जवळी हृदयीं धरी । आणी मुखीं भरी ब्रह्मरस ।। २ ॥ देउनि विभाग आपला मान । करी वाढवून मान्य जगीं ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे टाकुनि आलेला वेळ । आवडी गोपाळ आळेगी या ॥ ४ ॥ || १४३५ ॥ गोधने घेउनी गोपाळ आले । छायेसी वैसले कळं याचीये ॥ १ ॥ आतां ह्मणे मांडा खेळ । गोमटी हे वेळ सांपडली ।। २ ।। तंव कृष्ण ह्मणती आधी जेवा । रुचेल वरचा खेळ मग ।। ३ ।। पोटांत भुक सुकलें मुख । कोणतें सुख खेळायाचें ॥ ४ ॥ कोणा कैसा पाहोंद्या दीदी । यारे सोडा गाठी शिधोरियाच्या ॥ ५ ॥ सोडिती सिधोया दावीती अवघे । तंव एका ऐशी नव्हे एकीपरि ॥ ६ ॥ अरुप एक ते बोलताती बोल । परि अर्थ सखोल विचारितां ॥ ७ ॥ अाध माझा घास भर । मग मी श्रीहरि घेईन तुझा ॥ ८ ॥ कन्हा ह्मणे ऐकारे बोज । अध तुली माझा घांस भरा ॥ ९॥ गोपाळ ह्मणती शेवट गोड । पुरवी आधी कोड आमुचा घेई ॥ १० ॥ घाटा घुग-या कोरड्या भाकरी । एकाची शिधरी सीळीपाकी ॥ ११ ॥ कण काला कालविलें ताक । एकाचा साजूक दहीभात ॥ १२ ॥ एक ते ह्मणती आमुचे अंगीकारी । मुख घांस भरी टाकू नको ॥ १३ ॥ चांगले कोणाचे आणावें गोपाळा । आमचा हा दुबळा संसार ॥ १४ ॥ तव कान्हा ह्मणे आईकारे गडे । तुमचें चि आवडे घाला मुर्ख ॥ १५॥ तुमचीये हातीचे भाजी देठ पान । से अह्मां समान पंचामृता ।। १६ ॥ आणखी अर्पिती उपाधी जाणीवा । विकृती याचीया भावा देखोनि मज ॥ १७॥ सर्व भावें अम्हां हैं चि गोड लागे । दांभिका न लगे भेदकांचें ॥ १८ ॥ मिटक्या देउनियां स्वीकारी श्रीरंग । मग म्हणे विभाग घ्यावारे माझा ॥ १९ ॥ ब्रह्म रस वरि नामाचे सिंचन । सेवारे सज्जन सखे माझे ॥ २०॥ जेऊनीयां धाले गोविंदा पंगती। उद्गार ते देती स्वानुभवें ॥ २१ ॥ धन्य तो सोहाळा आनंदाचा खेळ । निळा ह्मणे गोपाळ सांगातीं यां ॥ २२ ॥ ॥ १४३२ ॥ गोपाल मणती कान्ह्या आमुची माणी । सांगसी तर
