पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/303

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

नियां अपपदी । ओपी संपदा अनैश्वरा ॥२॥ शांती क्षमा दया सिद्धी । येती ममृद्धी ओळंगण्या ॥ ३ ॥ निळा मणे मर्व हि सुखें । वरिती रिवें शेप घेतां ।। ४ ।। ॥ १२५५ ।। श्रवण कुंडलें दाळ देती । हिया पंगती देत नेमे ॥ १ ॥ तुलसी वैजयंती माळा । पदक कीळा रत्नज्योती ॥ २॥ नेत्र जैशीं रातो- स्पलें । दिव्य कमळे चिकामलीं ।। ३।। निळा पण । तत्पदवासी। भक्तंराशी भोंवताले ।। ४ ।। | ॥ १२५६ ॥ जडित मुद्रिका बाभूषणें । करीं करकंकणे सुशोभिते ॥१॥ पितांबरे घातली कोस । हेमरत्नाम जिकीयलें ॥ २ ॥ उभा ठेउनी कटा- वरी ४ात । दृष्टी न्याहाळत पुंडलिक ।। ३ ।। निळा मणे हरिघनसांवला । कमळमाळा डोलती ।। ४ ।। | ॥ १२५७॥ मुंदर उटी मलयागरें । वेदिल चिरें पापेचीं ॥ १ ॥ मोरपिसे मुकुटावरी । मुरली अधरी वाजवितु ॥ २॥ घनःश्याम हा मदन- मूर्ती । झळके दीप्ती पदकाची ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे पांडुरंग । संतसंग भोंव- ताला ॥ ४ ॥ ।। १२५८ ।। अंगकति प्रकाशली । मूर्या दिधली किंचितसी ।। १ ।। तेणें चि प्रकाशला भानु । झाला तो नयनु त्रैलोक्य ॥ २ ॥ तैमें चि चंद्रा जीवनामृत । दिधलें किंचित श्रीहरी ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे तेणें चि जगें । निर्वाचित अंमें मयंकु ।। ४ ॥ | ॥ १२५९ ॥ ऐसा उदार देवदेवो । पंढरिरावो सुखसिंधु ॥ १।। ज्याचे देणे न सरे कधीं । कल्पावधी पर्यन ।। २ ।। देवा देयां शेषादिकां । सप्त- हिलोकां मानवामी ॥ ३ ॥ निळा म्हणे ठायी ठायो । जाणे भाव अंत- रिंचा ॥ ४ ॥ | ॥ १२६० ॥ पृहा ज्याचें तयाची परी । जीवन भाते याच्या करीं ।। १॥ देऊं जाणे यथाविधी । जैसा भाव तैसी सिद्धी ॥२॥ उंच नीच अधि- कारें । पावती आपुलाल्या व्यापारे ॥ ३ ॥ निळा म्हणे ज्यापरि रवी । ज्याचे वेवमाय तया दावी ॥ ४ ॥