। ११२७ ॥ नावडे पंढरी । कथा करी दारोदारी ॥ १ ॥ नको याचे
संभाषण । वादे भेटीसवें शीण ॥ २ ॥ सांगै ब्रह्मज्ञान वरी । नाहीं प्रेम
में अंतरीं ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे पोटभरू । उगे चि करिती गुरुगुरु ॥ ४ ॥
॥ ११२८ । नादळे कधी ही पंढरी । नका सांगों याची थोरीं ॥ १ ॥
मिथ्या करिती ते चार । सोंग कथेचा विस्तार ॥ २ ॥ नाहीं प्रेमा पांडु-
रंगीं । चित्त विषयसेवा भोगी ।। ३ ॥ निळा ह्मणे दावी जैमें । नाहीं
अंतर झाले तैसें ॥ ४ ॥
| ॥ ११२० ॥ ऐसी चि देखिलीं उदंडें । जो सांची काळी तोंडें ॥ १ ॥
मुखें सांगती परमार्थ । स्वार्थ अंतरीं अनर्थ ॥२॥ अनुताप दाविती
वैराग्ये । वरी अंतर्बाह्य रंगे ॥३॥ निळा ह्मणे उगी चि रीति ! पडली
संसारीं कथिती ॥ ४ ॥
॥ ११३० । कोण तया लेखी । नाहीं विठ्ठल ओळखी ।। १ । करिती
तितुकें पोटासाठीं । गाणे नाचणे आटाआदी ॥ २ ॥ कळा दाविती
व्युत्पत्ती । चातुर्य जाणिवेची संपत्ती ।। ३ ।। निळा ह्मणे संतांपुढे । येतां
लाजती ती माकडें ॥ ४ ॥
|| ११.३१ ॥ निर्भीड बोलणें । ज्याचें आपस्वार्थी जिणें ॥ १ ॥
याचिये संगतीचे फळ । होय चित्तासी खळबळ ॥२॥ परदुःख नेणतो।।
करी परान्ने पुष्टता ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे दावी सोंग । ऐमा त्यजावी
मातंग ।। ४ ।।
॥ ११३२ ॥ होईल अंग वळ । तरी फजीत करावे ते बळ ।। १ ॥
जे कां करुनियां पावड । लटिकें चि वादविती वंड ॥ २ ॥ भोंदिती
भाविकां । कथुनी परमार्थ तो लटिका ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे तोंडे सांगे । तैसे
नाचरोनियां अंगें ॥ ४ ॥
॥ १.१३३ ॥ जाणिवेचा झाला हुंद । भाग्यमंद नेणे तो ॥ १ ॥ सांग-
तां हि न मानी हित । करी आघात आपुला ॥ २ ॥ भनी आला अर्थ
काढी । ओढ़े औदी अहंतेचे ।। ३ ॥ निळा ह्मणे द्वैतबुद्धी । नये तो कधीं
परिपाका ॥ ४ ॥
॥ १.१३४ ॥ तत्वता न कळे । आलें मना ते चावळे ॥ १ ॥ खरियासी मानी
पान:तुकारामबावांचे बंधु कान्होबा, मुलगी भागूबाई, आणि शिष्य निळोबा यांच्या अभंगाची गाथा.pdf/285
Jump to navigation
Jump to search
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
