( ३४३ ) ॥ ११२० ॥ नीच यातीस संगती । अवहे ज्या अहोराती ॥ १ ॥ तो चि ओळखावा दोषी । दुराचारी पापराशी ॥ २ ॥ नेणे आपुला विधिधर्म । करी मना लें कर्म ॥ ३ ॥ निळा सणे नर्कवासी । करी घालुनी पूर्वजांसी ॥ ४ ॥ ॥ ११२१ । आणिकाची संपत्ती । देखोनि दुःख पानी चित्तीं ॥ १ ॥ ऐसा पातकी चांडाळ । अशुचि तो सर्वकाळ ॥२॥ करी सजनाची निंदा । आपण दरिद्रीं सर्वदा ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे सहजे गांठीं । बांधी यातनेच्या कोटी ॥ ४ ॥ || ११२२ ॥ वदवी असत्याची वाणी । माजि निदेची पुरवणी ॥ १ ॥ जळो जळो याचे तोंड । पचते पापाचे चि कुंड ॥ २ ॥ कुश्चिळ सर्वदा अंतरीं । इतरांचिया घातावरी ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे भोगिल पीडा । नर्क- वासी होउनी किडा ॥ ४ ॥ ॥ ११२३ ॥ वर्माचा चि स्पर्श करी । शुद्र धमनियां अंतरीं ॥ १ ॥ न धरी पातकाचे भय । नेणे पुढे होईल काय ॥२ ।। इच्छी सदा अभ्यंतरीं । परधन पराचिया नारी ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे यांची भेटी । होतां सुकृताची आटी ॥ ४ ॥ ॥ ११२४ ॥ पिसाळलें धान । इसे भुलया वसवम्मुन ॥ १ ॥ नेणे आपुले पारिखे । घारले ते आपल्या दुःखें ॥ २ ॥ सुरापान भुलोनि जैसा। भोगी आपणा आणिकासरिसा ॥ ३॥ निळा ह्मणे तैसी परी । जिवितां महा मूर्ख करी ॥ ४ ॥ | ॥ ११२५ ॥ नाहीं विठोबाचें प्रेम । गाणीव श्रम वृथा चि तो ॥ १ ॥ काय करिती आपुल्या दैवा। भुली वैभवा जाणिवेच्या ॥ २ ॥ भरावें पोट हें चि जाणती । नरदेहा धाडिती व्यर्थ वांया ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे गिळिलें कर्मे । पुढे मरणजन्में अनिवारें ॥ ४ ॥ ॥ ११२६ ॥ आतां अभक्त कातर । मळिन जयाचें अंतर ॥ १ ॥ दाऊनियां वरदळ वैष । मना अंगी आशापाश ॥ २ ॥ वाचे सात्विक बोलणें । विषयी वासनेचे ठाणे ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे घेउनी सोंगें । मिरवे चार करीत जगे ॥ ५ ॥
