१ २३० } दैव चि होती । विस्मरणें जाती अधःपाता ॥३॥ निळा म्हणे ममता बाधी । निय समाधी निःसंगा ॥ ४ ॥ | ॥ १०४६॥ अंतर कोणा नेदी सहसा । आपुलिया दासा सांभाळी ॥ १ ॥ परम कृपावंत हरी । नामोच्चारी प्रगट होय ॥२॥ याची निष्ठा बाणली ज्यासी । कदाहि खासी न विसंवे ॥ ३॥ निळा म्हणे जवळ चि राहे । ऐसा भक्त मोहें मोहितु ।। ४ ।। ॥ १०४७ ॥ विश्वास याचा न वाटे जया । विन्मुख तया नरदेहो ॥१॥ जाईल भोगावया योनी । दुःखदायिनी चौ-यायशी ॥ २ ॥ पुढती जन्म पुढती मरण । पुढती पतन अधःपात ॥ ३ ॥ निळा म्हणे पड़ती फेरा । यातना थोरा भोगावया ॥ ४ ॥ | ॥ १०४८ ॥ जाईल तेथे तें चि फळ । दुःख कल्लोळ यमजाच ॥ १ ॥ हरिभक्तीसी विन्मुख होती । ते ते जाती अधःपाता ॥ २॥ दुःख शोक व्याधी पीडा । अपघात रोकडा हा चि यासी ।। ३ । निळा ह्मणे सुकृत नेणें । वेष्टिले गुणे मायेचिया ॥ ४ ॥ | ॥ १०४९ ॥ सार्थकाचा ऐसा काळ । केला अमंगळ मूढ़ जनीं ॥ १ ॥ येउनियां नरदेहासी । नेणें स्वहितासी आपुलिया ॥ २॥ धिक खाचें झाले जिणें । विना स्मरणे श्रीहरिचया ।। ३ ।। निळा ह्मणे याची जोडीं । अवघी कुळवाडी पापात्मक ॥ '४ ।। ॥ १०५० ॥ ऐकोनियां भक्तवचनें । देव संतोपले मनें ॥ १ ॥ म्हणती आहे नामापासीं । संदेह न धरावा मानसीं ॥ २ ॥ संत बोलिले तें खरें । साच चि मानावें उत्तरें ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे संतोपविलें । कृपावच- नीं या विलें ॥ ४ ॥ | ॥ १०८१॥ आतां अवघे हरिचे जन । करा हो चिंतन नामाचें ॥ १ ॥ देव नुपेक्षील सर्वथा । करा कथा कीर्तनें ॥ २ ॥ टाळ मृदंग लावा भेरी । नाचा गजरी हरिनामें ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे वैकुंठवासी । येती भेटीसी तुमचीये ॥ ४ ॥ ॥ १०५२ ॥ पाहोनियां हरिकीर्तन । होती प्रसन्न देव तुम्हां ॥ १ ॥ सनकादिक येती भेटी । कथा गोमटी ऐकावया ॥ ३ ॥ संत महंत येउनी
