( २२१ ) ॥ ९८३ ॥ पाप तया नांव परदारा गमन | पाप ते परधन अपहार॥ १ ॥ पाप तेंचि निंदा परपीडा द्वैष । पाप ते चि उपहास पुढिलांचे ॥ २॥ पाप तेंचि जीवीं विषयाची आसक्ति । पाप तें अभक्ति कुलाचारी ।। ३ ।। निळा ह्मणे पाप मुख्य तें चि साचें । नावडे देवाचें नाम मुखीं ॥ ४ ॥ ॥ ९८४॥ किंचित् सुख आगळे दुःख । पावती अवश्यक व्यभिचारी ॥ १ ॥ क्षयो व्याधी भगे पडती । जगनिंद्य होती हे आधीं ॥ २ ॥ पुढे राजा दंड करी । सर्वस्व हरी देखतां ॥ ३ ॥ निळा म्हणे हांसती लोक । थुकिती थुक तोंडावरी ।। ४ ।। | ॥ ९८८ ।। भीड भाड जाय उडनी लौकिक ! शेवटींचा रंक तोही दापी ॥ १ ॥ दावित तो तोंड लाने भरले सभे । मग वाळे उभें सल चि जैसे ॥ २ ॥ सुहृद जन ते अवमान करितीं। निष्ठुर बोलती त्रासुवचनें ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे मग होय दैन्यवाणे । हो काय तैसे जिणें भूमिभार ॥ ४ ॥ ॥ ९८६ ॥ अहारे काय जोडी केली । नकसी धाडिलीं उभय कुळे ।। १ ।। उपजतां तुज संतोपले सर्व । वुडविलें नांव त्यांचे ही त्वां ॥ २ ॥ असत्याची चाचे सदा रावणुक । चोरी सिनजिक न मंडसी ।। ३ ।। निळा सणे वृथा हाहाभूत जन्म । केला ऐसे अकर्म आचरोनी ॥ ४ ॥ ॥ ९८७ ॥ पापासवें जिणे ज्याचें । वृथा चि त्याचे झालेपण ॥ १ ॥ भोगितां भोग रहे मग । ह्मणे मी जगनिंद्य झालों ॥ २ ।। सांगतां हित नाहीं ऐकिलें । वडिलीं दाविलें विहित तें ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे आतां पढि- येला खोले । गिळीयेला काळे व्याधी सपें ॥ ४ ॥ | ॥ ९८८ ॥ अभशापास कारण । मुख्य संभाषण परस्त्रीचें ॥ १ ॥ सहज एकांत बोलू जातां । उपजे विकल्पता सकळांसी ॥ २ ॥ मग तें अप- घातास मूळ । करी तात्काळ नवरत ॥ ३ ॥ निला ह्मणे प्रमादी ऐसी । अपदेपासीं अखंड ॥ ४ ॥ ॥ ९८९ ॥ बाप बंधु वेगळा करुनी । इतरां लागुनी बाधक ॥ १ ॥ ह्मणोनि परांगनेसवें । सलगी नव जावें एकांतीं ॥२जरी उदंड दंडक झाला । तरी तो त्याला नाडक चि ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे ते विकल्पखाणीं । अमदा सज्जनी वालावी ॥ ४ ॥
