( १७१ ) रानी वनीं । साउली धरुनी चाले सवें ॥ ३ ॥ निळा म्हणे पुरवी भुके। वागवी भातुकें खांद्यावरी ॥ ४ ॥ | ॥ ६६४ ।। सत्य भोळा देव कृपेचा सागर । न मोडी उत्तर संत आज्ञा ।। १ ।। भाविकाची मेवी न म्हणे फार थोडी । स्वीकारी आवडी आपुलीये ॥ २ ॥ अनन्य भीतीचे तुळमपत्र जळ | मानी सर्व काळ तुमी तेणें ।। ३ ।। निळा म्हणे याचा करी बहुमान । अनाथ म्हणऊन सांभाळी सा ॥ ४ ॥ ॥ ६६५ ।। आॐ शरण याचा करी प्रतिपाळ । न म्हणे हा दुर्वळ सदैव कांहीं ॥ १ ॥ नेदी लागों वारा कल्पनेचा तया । न वजे पासोनीयां दुरी कोटें ॥ २ ॥ ब्रह्मरस मुखीं घाली नामामृत । नेदी तुटों अर्न आवडीचें ॥ ३॥ निळा म्हणे यास भक्ताचा अभिमान । उभा म्हणऊन युगे जातां ॥ ४ ॥ | ॥ ६६६ ॥ देवामी दासाचा कळवळा । माये वाळावरी अंसा ॥ १ ॥ नेदी मोड़ों भूक तहान । करें कुरवाळ स्तन पाजी ॥ २ ॥ दिळावेल म्हणोनी प्राण । निबलोण उतरी त्या ॥ ३ ॥ निळा म्हणे करुनी कोड । पाळी लाड प्रीतीनें ॥ ४ ॥ ॥ ६६७ ॥ लेवविले अलंकार । केलें थोर वाद उनी ॥ १ ॥ आपुली दृष्टी निववीतां । मी तों नेणतां लळेवाड ॥ ३॥ गोड घांस मुखीं भरा। जावतां पाचारा व ॥ ३॥ निळा म्हणे शिकवा बोलों । पुढे चालों आपणा ॥ ४ ॥ | ॥ ६६८ ॥ खेळविलें अंभावरी । अळंकारीं शोभविलें ॥ १ ॥ मी तों नेणे नेणपणे । होती शहाणे विस्मित ॥ २॥ परस्परे अनुवादती । एक सांगती एकापें ॥ ३॥ कैसा निळा भाग्यवंत । मायबाप संत जवळी या ॥४॥ ॥ ६६९ ॥ पोसणा चि परी अवडला । मानु दिधला पुत्रपणा ॥ १ ॥ मागे पुढे सांभाळिती । त्याचे चि करिती को सदा ॥ २ ॥ खांदी कडिये घेउनी सुखें । बोलो हरिखें शिकविती ॥ ३ ॥ निळा म्हणे ऐसे लोके । वाणिती कौतुक परस्परें ।। ४ ।। | ॥ ६७० ॥ कोटी जन्म घेईन देवा । करीन सेवा तुमची च ।। १ ।। भुक्ति मुक्ति नका आड । घालू सांकड मज वाटे ॥ २॥ काय करू ते आत्म-
