त्याही गोष्टीचा पिच्छा पुरविणारे असतात. एकंदरीत जपानी लोकांनी अलीकडे आपली विलक्षण उन्नति करून घेतली. आहे, ह्यांत संशय नाहीं.
जपानी लोकांच्या पोषाकाच्या भिन्न भिन्न तन्हा आहेत. खेड्यापाड्यांतील लोकांची उन्हाळ्यांतील वस्त्र सामुग्री हाटली म्हणजे फक्त एक लंगोटी असते. आलीकडे जपानी सरका- राने असा एक कायदा केला आहे की, कोणत्याही मनु- ध्यानें नुसती लंगोटी घालून शहरांतून केव्हांही हिंडूं नये. त्यामुळे शहरांत जातेवेळी हे लोक असें करितात कीं, आप- ल्याबरोबर एक पोकळ व पायघोळ आंगरखा खाकोटीला मारून घेतात; व शहरांत गेल्यानंतर पुढें एखादा पोलिस शिपाई पाहिला कीं, तो अंगांत घालतात. मजूरदार लोकां- पेक्षां शेतकरी लोक अधिक सुखी असतात. त्यांचा उन्हा- 'ळ्यांतील पोषाक झटला ह्मणजे अंगांत एक पायघोळ आंग.. रखा व पायांत गवताच्या वाहणा. त्यांचे आंगरखे तागाचे अगर जाडीभरडी सुताचे असतात. हिंवाळ्यामध्ये जपानी शेतकरी एक तुस्तसा चोळणा व फक्त आंगठ्याकरितां निराळी जागा ठेवून शिवलेला पायमोजा पायांत वालतो. ही आंगठ्याची पृथक् सोय वहाण आंगव्यांत व इतर बोटांत अडकवितां येण्याकरितां केलेली असते. पाव- साळ्यामध्ये ह्या त्यांच्या वहाणा लाकडाच्या केलेल्या
