पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने जाति-जूम्भण ه؟؟ हा देवद्वारीं चौघडाहि धडधडे, करि कोण तुझ्याविष्ण बोल तयाचे खडे ? तव कवनाची वाट पाहती पहा झुगवलीं किरणें, गाभुनि गाणीं प्रेमळ त्यां झुलास तूंच रे देणें.” (गोवा १८६) या पद्याचीं अितर कडवों अशों नाहीत. , f[- । प। प। ७ +] लीलारति दोन वा अधिक १६० * वरदायिनी {
- कां अशी अचानक तुइया लोचनीं तुडुम्ब भरलीं जलें ? ध्रु०
नुकताच देवते, कौल मला देझुनी केलेंस मला स्वर्गीय सुखाचा धनी; त घुमती मङ्गल अजुनी कानी ध्वनी तोंव्हावी वरदायिनीच कम्पाकुला कशी नाकळे!”(यज५६) *मैना' (कास्फू ८४) ही कविता याच वरदायिनीजातींत आहे. धुवपद मात्र निराळे आहे:-
- पिङ्क्ष-यांत झुरते मैना,
कुणि सोडींना, मन राहीना.” (कास्फू ८४) १ ( | - प । प । ७ + 1 लीलारति दोन वा अधिक १६१ ' बालमुकुन्द {{:}; या जातीचें नाव 'तुझ्या बालमुकुन्दं आजि बाअी दैना केली? या प्राचीन पद्यावरून घेतलें आहे.
- मज चैन नसे गे कशि मी रिझवू मना?
घडि घडी मनीं स्मरण होभुनी - ० सखये दिन जाअिना. ध्रु० किति लोचन भरले जातांना येथुनी, किति आंतुन आलें हृदय सखे, दाटुनी, परि आवरिलें मन होतें किति अांतुनी ! ओतिलें झणीं हृदय घेझुनी - ० बाळाच्या चुम्बना.” १ (गिका ७५) द. ग. कुळकर्णी यांची 'अर्पणपत्रिका” (भाले ३५) ही कविता या बालमुकुन्दजातींत आहे. यशवन्तष्कृत * मज विफल गमे ग जीवित माझें
