पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने §රාජ්ය जाति-जूम्भण (५) * या अिथे तरुतळीं ओक वही कवितेची, भाकरी ओक, अन् सुरअी ओक सुधची, आणखी ओक तू जवळ गात या विजनीं, अन्हें न रान मग, नन्दनवन तें हेंची ! ” (माजूद्रा ११ ) *कणिका' या काव्यप्रकारासाठी (पुढे पृ. ३८७ पहा) लीलारतिजातीची जना करण्यांत येते तशी भूपतिजातीचीहि होोंधूं शकेल. पाठीस लागुनी पोट छळी मनुजाला प्रच्छन्न जगावर झुपकारच हा झाला. पोटाची चिन्ता ज्यांस असे किति थोडे ! स्वास्थ्यांत परन्तु न त्यांचा जाअी वेळ, मग लावुनि जगतीं आग पाहती खेळ ! (२५८) ३३ * जगदीश्धरबाला? [ -। --+ ऽऽ । प । -+] भूपतिमात्रावलीच्या पहिल्या आवर्तनांत शेवटीं द्विमात्रक विराम ठेविल्याने ीि द्विधा मात्रावली होते तिला जगदीश्वरबाला हें नांव दिलें आहे.
- हे सुन्दरते - ० तू जगदीश्वरबाला,
त्या दर्शविशी - ० गूढ दिव्य रूपाला. धु० अधिकार तुझा-० थोर खरोखर आहे, रमणीयपणा - ० तुजलागी हा लाहे, पावित्र्य खरें-० त्या ठायीं दृढ राहे, सम्मोह पडे-० म्हणुनि अखिल जगताला.” १ (सुभा) ३४ ' वंशमणि? [। प। प। - +]
- त्रिभुवनपालक मानों मम राम धणी. ချွံo
ओक अयोध्यावासी रघुवंशमणी दशरथ, चार तयाला सुत फार गुणी. राम ज्येष्ठ तयांमधि जो बाळपणीं वधुनि ताटिका राहे मुनिवर्यजनी.” १ (विप ४९) 'गांवीं गेलेल्या मित्राची खोली लागलेली पाहून? (केक १९) आणि स्वप्रामध्ये स्वप्न? (केक ९९) या कविता या जातीच्या आहेत. झुमरखय्या
