आ नं द
♣ * * * * * * ♣
चित्राला घेऊन आमदार हसन मुंबईस आले. ते आपल्या ओळखीच्या एका हिंदू आमदाराकडे गेले. गोविंदराव त्यांचे नाव. " गोविंदराव, ही घ्या तुमची धर्मभगिनी. हिच्या आईबापांचा मी शोध लावीपर्यंत ही तुमच्याकडे असू दे." आमदार हसन म्हणाले.
"हसनसाहेब, हिंदूंनी मुसलमानांस नावे ठेविली म्हणजे मुसलमान रागावतात. परंतु हे पाहिलेत ना प्रकार ?” गोविंदराव जरा खोचून म्हणाले.
" परंतु गोविंदराव, चित्राला एक मुसलमान तुमच्याकडे आणून पोचवीत आहे. एका मुसलमान मुलीनेच तिला वाचवले. एका मुसलमान मोलकरणीने तिचे रक्षण केले, या गोष्टी का विसरता ?" आमदार हसन म्हणाले.
"मुसलमानांचा काय दोष? माझ्या सासूनेच जर गुंड बोलावून त्यांच्या हवाली मला केले, तर त्या गुंडांना तरी कशी नावे ठेवावी ? तेही पोटासाठी करतात. बायका-मुली पळवून बड्याबड्या नबाबांना व श्रीमंतांना विकतात. असो. देवाने मला वाचवले. सासूने मुसलमानांच्या हवाली केले. मुसलमान बंधूनी पुन्हा हिंदूंच्या हाती मला आणून दिले आहे."
"गोविंदराव, मी जातो. हिचे वडील मामलेदार होते."
"मामलेदार ? काय नाव ?"
"बळवंतराव. " चित्राने सांगितले.
"अहो वेड लागलेले बळवंतराव मामलेदार की काय ? "
