९१
'पण लक्षांत कोण घेतो ?' च्या कर्त्यास.
[६५]
'पण लक्षांत कोण घेतो ?' च्या कर्त्यास.
श्लोक
यूरोपीय कथा-पुराण-कविता-ग्रन्थांतुनी चांगले
ते आहेत कितीक थोर उमदे राऊत वाखाणिले;
ज्यांचें बीद-पवित्र राहुनि, जगीं दुष्टांस दण्डूनियां
कीजे सन्तत मुक्त दुर्बल जनां, मांगल्य वाढावया ! १
या त्यांच्या बिरुदामुळेंच बहुधा, सन्मान ते जाहले-
देते या महिलाजनांस पहिला; स्त्रीवर्बकायीं भले-
ते भावें रतले, क्षणक्षण मुखें स्त्रीनाम उच्चारुनी;
भूष्पृष्ठस्थित आद्य दैवत जणूं त्यां वाटली भामिनी ! २
'आहे रे पण कल्पनारचित हें सारेंहि वाग्डम्बर,'
हें कोणी व्यवहारमात्रचतुर प्राणी वदे सत्वर !
'नाहीं ! -वाचुनि हें पहा !' म्हणुनि मी तूझी कथा दावितों,
गेले राउत ते न सर्व अजुनी ! -हा गर्व मी वाहतों ! ३
धीरा ! उन्नतिचे पथांत उमदा राऊत तूं चालसी !
नाहीं काय ? करूनि चीत अगदीं ही रूढिकाराक्षसी
टांकानें अपुल्या दुराग्रह जुना मर्मीं तसा विंधुनी
स्त्रीजातीस असाच काढ वरती ! -घे कीर्ति संपादुनी ! ४
