या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
दोन महिन्यानंतर ...?..?
पुन्हा एकदा तू
वर्तमानपत्रांच्या काळ्या अक्षरातून...
....
मीरेच्या पायात रुतणारी वाळू
तुझ्याही पायाखाली.
विषाचा पेलाही तोच.
फक्त
समोर ठेवणारे हात
नि चेहेरे
बदलेले
....
वाटलं होतं
धीरज का घागरा
नि
सचकी ओढनी
पेहनल्यावर तरी
मीरेच्या स्वप्नातला
तो देश
तुला... मला..तिला सापडेल
पण,
भंवरीदेवी,
गड उतरून
जमिनीवर पाय ठेवणाऱ्या
मीरेला.. भवरी,सिसीलिया
कमला..नझमा..हमीदा, मी नि तिला
तो देश
कोणत्या का होइना शतकात गवसेल ना...?
●
कविता गजाआडच्या /५५
