पान:कविता गजाआडच्या.pdf/३०

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे

दूर होई साजणा

चांदण्याचा पूर आता
दूर होई साजणा
 लागला रे ओसरू
 वस्त्र दे मज सावरु
या उजेडा सांगती
अन् तुझ्या माझ्या व्यथांची
सोहळ्याचे स्वप्न मिटवून
 रीत होईल जागती
 चूड होइल पेटती...
 ये जगाची लय धरू
सोनलाटांतून मिटली
केवड्याचा गंध सोसून
भर दुपारी चांदण्याचे
 चांदण्यांची अक्षरे
 हो जुईची लक्तरे
 स्वप्न पाहत मोहरू
उधळुनी सोळा कळा
बाभळीचे स्वप्न रेखित
तृप्तीने अतृप्त होऊन
 अंधार लेऊन रेशमी
 या इथे येईन मी
 वाट मज देई धरू

कविता गजाआडच्या /३१