“ आणखी कोणाला होईल ?”
“ आणखी कोणाला होईल ?”
“ मला होईल. तुम्ही पहिले यावे म्हणून मी जगदंबेची रोज पूजा करीत होते. ”
“ तुमचा माझा काय संबंध ?”
“ दुस-याचे कल्याण का इच्छू नये ?”
“ परंतु मीच पहिले यावे म्हणून का तुमचा नवस ? इतर कोणासाठी का केला नाहीत ?”
“ मला नाही सांगता येत. मी जाते.”
“ मी तुमच्या नवसाने पहिला आलो, की माझ्या बुद्धिमतेने ?”
“ आणि स्वतःच्या बुद्धिमतेने आला असला, तरी ती कोणाची देणगी ? त्याची ऐट तुम्हाला कशाला ? बुद्धी हीसुद्धा देवाचीच देणगी आहे."
“ खरे आहे. मी एक क्षुद्र जीव आहे.”
“ परंतु क्षुद्र जीवही कोणाचा तरी देव असतो. "
" हो, असेल, "
“ मी जाते. आज रात्री राजधानीत दीपोत्सव आहे. तुम्ही रात्री पाहायला जाल ?”
“ हृदयात अंधार असेल तर बाहेरचे दिवे काय कामाचे ?”
“ तुम्ही तुमच्या हृदयात दिवा लावा. जगात सर्वत्र प्रकाश असता तुम्ही स्वतःच्या हृदयाची दारे बंद का करता ? आणि मग प्रकाश नाही म्हणून रडता का ? आपणच दिवा विझवायचा व पुन्हा अंधार आहे म्इणून रडायचे, हे बरे नव्हे. ”
“ तुम्ही किती सुंदर बोलता ? परंतु माझ्यासाठी नवस का केलात ते सांगा."
“ तुम्हाला नाही त्याचे उत्तर देता येत ?”
“ नाही.”
“ तिकडे पहिले आलेत; परंतु येथे हरलेत.”
“ हो हरलो. सांगा ना, का केलात नवस ?”
