४या]
अव्याय‘ध्या.
.
१५५
ञतेंचएकाक्काकत्पट्टेक्षावंद्र्मन झालेहोतें, पखुप्नाक्तनवरोवर
नसल्यामुळेत्यालाव्यापल्लाआपलाखराफावदा करून घेतां आला नाहीं. तोगृहृस्थरम्नांतजूंआणण्यासठीं गेला होता. वार्टेत उन्हार्ने फार श्नांत्
॰झालाम्हृणूनएकावृक्षल्लार्लीनिजला, व॰तेर्थे बुंयार्चां चिता कई: लागला. इतस्यांततोवृक्षकस्पवृक्षअसल्यामुळेत्यदूंवृक्षाच्या एका शाखेनून चटकन
॰एकतूंपडले. तेंजूंपहिनत्यागृहृरयाला हा क्ल्पवृक्ष आहे अतें क्का चुकले,पणफांहींअमृहुयअतेंनमागतांक्लिबुंआची
म्हृणूनआणखीएकतूंमागितले,
अडचणपहूंनवै
वतेंतूंघेऊनतोद्रिंद्रोम्नुप्यत्याकला-
ट्टक्षग्जळूननिणांचनअवरघेतआपल्याघरींनिथूळागेला, व्याप्रमणिच प्रत्यक्ष र्यांक्रुणामगवंताचोभेय्झळालीअसतां मेंक्कांप्राप्तीक्काघेग्यळावेऐत्रबाँ ग्सर्नट्यक्तींमानपरमात्त्याजवळफक्तस्रोमागितळींवसोऋषिपरतआला!
ऱगोत्रर्पनोद्धरण'
हेंजनयैजयराजा! सोनंद् प्रळा’तेवपाँद्द्’द्गार्ने ययासमर्यो यथायोग्यअगी वृष्टिक्यावोद्द्यणूनत्यज्या प्रसत्रतेसाठींहोमहवनकरोतअते. त्याप्रमाणेएक
वर्षीसद्गवळ्यांव्याघरोंवरहिंडूनद्ही,,दूघ तूपवणेरेहोमखीसळामुप्रीग्छ्ये
क्काहौमाचींतयारींकईल् लागला. तेझांक्रुप्णनंदालाह्यणाला; “वाया! हीसामग्रीगोळांक्कातुलों क[यकरणारद्वै” ट्टाप्णाचासोप्रश्न’क्लिनट् म्ट्णाला; “कुणा!यासळामुग्रीचाउपयोंगहोमळासळाठांकरावयाचाआहे॰ हाहोमकेलाह्मण्जिइ'द्रप्रसन्नहोतो,वसो मग'ट्टय्वीवरयथाकाळींपर्जेन्यवृष्टिकग्जघनघान्याचींसमृदिकरितो. इंद्रद्दादेवांचाराजाअग्ट्रेतेब्दांसो
मनुय्यनिर्रमुवेंदेवपिक्षांहि आ’घेकपूज्य आहे. त्याची आराघनाहृळी अवद्व
क्रिपाद्दिबे.
त्यळावांचून पृथ्वीवरील पर्जेन्यादि व्यवहार
भुरळोतचाळणार
नाहींत.”हैंनंट्ळार्चेवोळणेऐकूनश्रीकॄष्णह्मणाला;“फाँन्यादिसृष्टीवैव्यापार अमूनत्यळयाचीं इंद्राचाकांहींहि सबंघनळाहाँ. व्यात्याऋतूंत बेतेब्यापार होतात, आणितेअष्टदिसांवै दिक्पाळ घडवून आणितात. पश्विमदितेला
वरुण या नांवळाचा [देकपाळ आहे त्याच्या जवळ पण द्रोण, पवन, पांगूळ' व्गिरे अव्यप्ण्णवकौटी येथआद्देत. त्या मैघांकडूनसो पर्जन्यवृष्टि करूनवृय्वोवर घनघान्प निर्माण करितो. त्यांत इंद्राचा क[हींद्दि संवंघ नाहीं. अमुक देव अमुक
क[मैकरिवो, हींज्यार्चा त्याची भावना असूनजातों व्याप्नमार्णे आपल्या
देवतैलाप्रमग्य समजतो॰दै[वजेअसतातत्य[नांसकरक्रापसोसवैख
वळतो, वैष्णव” विप्णुशिवाव, शाक्त देवींणिवाय, गणेश गणपतौदिग्वप्य, न सौर मृसाँव'लून कोणाला ओळखीत नाहीत. याप्रमाणे अनेक प'थ असून
त्या त्या पंथल्जिले लोक
जगट्प्त्माद्दासवैएकच
आपआपल्या
देवतेचे रसोम मळाजवितात.
वस्तुत:
असूनतळोआपल्यामक्तरंव्या द्दच्छेप्रमाणेंनिरनिगढे
