[ स्त्रववन्
क…यावल्पतरू.
॰२४
नुझ्यायापळालामक्विआहे. तुलामाद्दितनाहेप्
थ्याअसें
मलेतेंचयालेतेस,
अगे, राजेंविवींद्दि मोंठेंअसले तरप्त्राह्मणाच्या आशीर्वादाने त्यांनांराज्य मिळ’ते, आम्णब्रास्हेणाच्पाशापानत्याचारा-पनप्द्दीगळाहेळातात न्नाग्हेणजरा प्‘मक्षार्थीआहेत, तरोंरकांचाराववरायाचारकैकरण्याचेसप्सव्यैत्यांच्या
वळाप्गऱतअद्दि,९तुलामा[हेतन[ऱ्ळीप्’हृण्चून९याउनत्तरांर्मि`क्रुगम्क्यपच
रागआला. तिर्नेरागळार्ने देवयानळोजे’ स्वत:चेवस्त्रनैसळो होतोर्तोहेपेटून म्हेणालेळी; “हेंद्दिवस्त्रतुलामर्वियाच कृपेने मिळालेलेआहे, तेद्दिमळो आपलेवैतें. मिक्रळारऱ्ळीतळीमिवळारन्ळापणन्र्पिक्यन्ग्प्म्न्णरानळाच ऐश्वयै व्रन्न्णाभ्याशच्दावरअवल्त्रूनआन्”अमम्न्णुन=ळामिंष्ठेनेरप्नाळानद्वयानास नप्नप्स्थतातएक्राळात्रहिरीतढकटनदेक्ततामाम्यामन्चनमानआपन्यानगरान॰
र्गिधृनगेलेळो. वझालेलेर्क्समान आपल्यासस्व्यांनांतस्कोद्दिळो.
क्र[णीं[हे क्राणाज्ञवळ सांगूनये
असीतिर्ने
२ ययाति व देवयानी यांची भेट.
द्दक्रडेव्यायिद्दिरॉतदेक्यळानॉस ढवग्न दिल होते, त्याच विद्दिरोंजवळ ययातिराजा शिकार कला थवग्त्त्यप्मुळें पाणळो पिण्यफ्राटों आला होता. राजाने विहिरीत
पप्द्दिलैं र्तो विहिरोंतप्क्त तरुण, सुंदर वउपवर
करीत आहे.
नव स्थितीत असलेल्या या
अशी सौ
स्रोला पाहून राजाला
य्ट्न
फार आश्रयें
वाटले,वल्याला तिचीअव्मंत ट्याआलेळो. व्यानेंआपल्या अंगावरीलेईंग्ला
काद्वानतळोदेवगानीव्या अगावरटावल्ला वमगव्यानें तिला त्या घिद्दिरॉनृन बाहेर काढले; व ‘जरुऱ असल्यास तुला तुझ्या घरी पोहोचते करितों’ असे तो .तेच्हांदेवयानीययार्ताचा द्दातघरून म्हणाली; “तूंमलानप्नस्पितोंत पाद्दिलेस, दुसरे, मलातूं आपलाण्वग्त्रार्ने झरंक्रलेर्पिआणि माझ्या हाताला स्पईंळा क्का बाहेर फाटिलेस. तेव्हां आतां मला नुज्ञवरोंवर वियाहे करणे भाग
झाले आहे. मी ग्रुक्राचार्याचळो मुलगी देवयानी आहे.’: हे ऐकुन ययाति र'॰[ना`
म्हणाला; “पण देवयानी, तूं वळाह्मग्क्कन्या असून मी क्षत्रिय आहे. क्षत्रियार्ने नाझणट्या मुळींवरोवर विवाहे करू. नये अस शास्त्र आहे. तेव्हां मला नुझ्यावरोवर [‘वयाहे कसा करितां येईल ? घमोविरळिहेत मी आचरण वग्रणळार नाहीं." तेव्हां देवयानी ह्मणालेळो; “राजा, तुझें य्हेणणेंवरोवर आहे, पण मलाप्राह्मण पति मिळणार नाहीं, असा शाप असल्यामुळे मला क्षत्रियावरोवर विवाह करण भाग झाले आहे. ” ययाक्सिजा दैवपर्तावैहे वोलेणें`एंवन देचयानीला म्हेणाला;‘ 'देवयानळो, तुला असा कोणाचा शाप झाला आहे, तें ल्फिप् माझी इच्छा आहे." रानानौ तो क्का जळाफूय् देवयानी आपले! राळापाची हेकोकत मपातौला सांगू लागली.
