पान:कथा-कल्पतरु पूर्वार्ध स्तबक १-७ संपूर्ण.pdf/३१७

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

भ्श्ट्

कयाक्ल्पतरुं.

[रतनकभ्

उघडग्चहुंत्त[.ववुदेवकृप_ग[लाघेऊननि:शंकपणेनंशब्य[ वरांतशिरलाट्युध् बेर्थेयऔदानिजष्ठीहोतीत्या बोकील गेला. पाहृतौतौ पलंगावर यशोदा ळानद्रिस्पअसूनतो नुकर्तर्पिप्रक्काज्ञाल्यणुळेंजवळयोक्सव्यावैळतहोनो. त्यावैळीवसुदेवर्निकॄय्णल्पवेयैठेंवलेवर्यंत्म्यग्येलाघेऊनतौतसांच परत

आपल्यावुरुंगातयेऊनदारवलझाला.

तौतुरुंगांतआल्यावरट्खाजा

नृर्तीप्रमाणेव'द् ज्ञालावत्या पाहृरेंकऱ्गंची निद्रादूर होक्कातेद्दी हुदप्र्रनिं' पाहृराकरूलागलेपाइरेकरीसांवघझालेअसेंपाहूंनपोगमाया मोठमोठयार्ने रहूंलागली.त्यावरोवर देवकीयाळंतीण साली हे वतेंमानकसदृत कसाला कळ्विण्वासप्ठळी त्याकद्दे गेले. क'सांच्या क[नावर तीं अक्षरे पडल्यावरोवर तो

तेंथूननिघालावहाआठवागर्मे असल्यामुळे र्मंट्यावाझ्याईंनेवउलंग्ठेर्ने

आपल्यामनांतह्मणालाहोकन्यामाझाकायनाशक्कारष्टपणद्दिचींउत्पत्ति

आटच्यागार्गेपारपूनआहें.तेंब्दांद्दिचान[शआपव्याल[कैलाच पाहिलेअसा विचारकग्जत्यानेतोमुलगौदेवकीच्यामांटोवरूनओद्वानवैतलीववोतिवै पावघरूनतिलाद्गडर्पिरआपटण्यासष्ठीण्यार

योगमांया हातांतून निसटली व आकाशांत जातांजातां कंताला

म्हृणाळी;

फिरयूंलागला,ड्तकयांतती

निघून गेली. तो आकाशांत

“अरेदुष्टा पाप्यप् कक्षा!

या वाळहृत्येच्या,

पातकामुळे' तुझ्यापापाचा पडापुरामरला आहे. आतांतुझानाश होण्याला मुळीच अक्काश लागणार नाहीं. तूं आपल्या वाहृणीच्या वंदछिट्नत्वा प्रयत्न क्कास‘ पणयावुझ्या ट्टन्त्यानेंतुझ्याच वंशाचानाशहोईल. अरे वूक्षाच्यामुळावर

आयेटेवृनथूर्डेजशींर्क्सवमुणाचींइच्छाकरितो, त्यापमाणेवृंआपल्या [हेतासार्टीद्रुसन्यग्लावत्सा दिलाआहेंस. बो आपल्या आईंवापांचप्अपमान करितो, जळोगु'ल्लाद्रोहेकरिंतौ, क्यावजामातयांना' त्रासदेतौ, वद्दिणीचा छळकरिंतौ, वोनिश्चयाने नरकाचा अधिकारीहोतेंळा. तूंआपल्या वद्दिणींचा व रैपहुंण्याचाछळ ग्ळक्काआपल्यामस्तकावरपश्नाचापर्वततयारकग्जघेतला आहेस. त्यावैफलतुलालवकरचमिळेल. तुसानाश करणारदृराहूंनये, ग्ह्रणू'च्तूंयेवटाप्रपलकैलास, पणतोतुझाशनृमुखामेंअन्यन्ननांद्तअसून' साच्याहातानेतुतालवकरचनाशहोइल.”याप्रमाणेत्यायोंगमयिनेंआकत्सांतूप गर्जेनाकेलीवतौ र्वीजेप्रमाणे आफांशांत निघून गेली. र्तोयोंगमायेचळी वखोऐकूनकसांचींअवस्थामोंठोचमत्कारिकझाली. त्यालापुढेकश्याकरर्वि तेंसमजेना. मागेंजीं आकाशवणीसालीहोती, त्या आकाशवाणीवर मी

विश्वत्साटेबूननिष्कप्रणयावप्लहोयळाकेल्या,अयेंत्यालावाटूलागले. आपण आपल्यायद्दिणीत्ताविनाकारणेछळवैल्पयावद्ल त्याला फारपक्कापवात्रू