२२
_
कयाकल्पतरू.
[ स्तच'क,
नंसूतरतौचापति मदनंआहे. मदनंआपचळाप्रळाणपळातकआन्तव्हा सजाआतस्किनप्शल्फिपाद्दिजे, असजाणून शंचरत्रिसूळ वैऊनमइनाव्यळा अ'गातरघांऊनगेला. परंतुसदनानेमोठळीचपलेताकल्न शंकराच्याहळातातला त्रिशूळ आपल्या हातांत कप्द्वन घेतला व त्याच त्रिसूलाने शंवरामुराचा नाश केला. हेंपाहूनशंवरशुराचेदूत मदनट्याअंगळावरतुद्रुनपडले, पणमद्द्नाने
सवानांयमसट्नालापाठत्रूनदेउग्न वरपिंररतींलाघतलेवरथांत वतूनतेदोघेद्दि त्रारकेला येण्यासळानेघाले. हाप्नकळारहृळोण्यावरोंवरनंरदमुनाश्रीकृष्णळाकडि घाईंघांहैंने णेकनतेआनंट्दायकवलँमानश्रोकप्णालासांगूलागले. नारद म्हणाले- "वुग्णा,
नझामुल्गामन्नमुन्रस्रामिळवूनवगवरट्याराभसल्पमाल्मजवमिळनृन येतआहे. तरचले, आपणत्यालाआणप्यासाटीं सळामेप्रे जां'ऊ. ”हेआनंद
दायकवतमान ऐवृं’चंट्टाणास,
रक्सिणीसव
द्वाळारकेतालेतवै लाकांनांपरम~
सतोपझाला; आणिसवैज्ञणसदनासआणप्पफ्राठींसामेरिंआले. मद्नवरात य[दोघांन[ येतांना पाहून ट्टाष्णवरक्सिणी यादौघा'ची अतऱ्करणें प्रेमाने
उचवळून आली. ल्विमणींस व्यात्रैळीं जो र्गाहवर आला त्याचे वर्णन करणे कर्टाण झेप. रुळिकमर्णांने मदनास आपल्या हृदयाशंळी कतटाळूनं घरल्यावर [तला
पान्हा फुटला व तिच्या रतनांनून दूत नळूए लागले, आपल्या आझ्ची
तळी [रथतीं
पाडूनमदनप्स आपल्याअवरथेवैभाभानराळाहले नाहावताआपल्या अळान्चदूघ चय्घठापिऊंलानला.
तोमयालेकरांचा प्रसन वर्णन करावयाला
कोण समर्थ
आह! रताने आपल्या सग्सूसासचांनांसाप्टळा'ननंसरकार घातला. [तलाद्दि कुय्णानीं व रक्सिणींनींप्रमाने वुरवाळील. प्तविळां सगळी दारकानगरळी त्या
आनंट्कळारक प्रसंगांमुळें ळू
प्रफुंले उद्यानाप्रमाणेदिसू लागली.
…
ता
आनंदोत्सव
द्वारकेसप्र्येएकवपपयतचालेलाहोता.”
इतकीहकॉँकतसांग्ष्ठहंसिणीं प्रमावर्तांला ह्मणाली; “ नझिप्रमावती, व्या सद्नानेजरतुले[वरल्तरतूरत्ररारवर[वमुव…[तघन्यहळोमाले”प्रमार्क्स[त
एंकनहा’सेणालाह्मणाली‘द्दिदासणीतूह्मणतसनेसनळेखर पणमलातर त्या मुग्याचा अनुभव रवप्नप्तद्दिमिळेलेकिंवळा नाहा, याचळीशंकळावाटते- हेंह्रसिणीं,
र्मोकोणच्या ड्रुऱ्स्मित-र्मंत आहेंहेंनुलामाहळोत आहेच. यामाझ्या संकटावै
निवारणकरणारेमलातुझ्हुंयायांवृनफाण्श्विह दिसतनाहळो'. याशंरॉरांतजोपयैतप'चप्राणआहेंत र्तोपपतकांहा तरा यु1क्त यगिंनव्याक्कनाचौवमझी‘ गठिपद्देळअतेंकर. शंवरप्सारखेंदेखीलेत्यळामदनाच्याव्पथेनेविव्लझाले, मगमजसररणासाघारणस्रोला .त्या सदनाचा कितीत्रत्साहोतअसैलेयाचा
तुंचविचरक्काझ्या. क्याक्सितअस्कि.
माझ्यायारळोगातर
व्यामदनाचीवरतीचळी
औषध देणारळीनेयीणवंचएक
तेवा करण्याचाजरोंमलामान
मिळेलेतरींदेखीलमौआपणालाघन्ययानान."
