पान:उत्तररामचरित्र नाटक.pdf/130

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

अंक ५, 3 R9 ༣་སྐ °लाक. कींतेजस्वि'वरानरावरंगतीशस्राविणेकोणती ॥ तीशखेंतरिकायहोतन अशा'लक्ष्यासंजीपानती ॥ मार्नेहाचह्मणेलकायफिरतांघेऊनशस्रेकरी ॥ वीरांचापरिपाठदारुण असास्नेहासबाधाकरी ॥ २१ ॥ सुमंत्र-(लवाकडे निरखून पाहून, हा सीना पुत्र अंमलकाय असे समजून डेळयांम पाणी आणून पनांन वडया त्दृदया, कशालाहा भलताच कल्पना करतस ? आर्या. बीजाचमनंरथाचे नेलंदेवेहिरुनदाटून ॥ होतांविछिन्नलता पुष्पकलाशाउंरलकंठून ॥ ૨રા चंदकेनु – आर्या सुमंत्रा, मला वाटर्ने रथांतून खाली उतरावे. सूमंत्र- कशा करितां ? चंद्रकेतु- येणेकरुन त्या वीर पुरुषाचा सन्मान कलामें ईोईल आणि क्षात्रधर्माचे है पालन कलेमें होईल, काकी, रथीनें पादचाच्याशी युद्ध कमं नये अशी १ीव्र देवतांची आज्ञा आहे. - - - मुमंत्र - ( मनांन. ) मला दोहकटून क# संकट आले पहा ! t अाया. जेकमैन्यायागन न्याने आपणकसेंनिपधावें ॥ किंवा अनुमादनतरि माहमकर्मामर्मकर्मयावें ॥ २१ ॥ तेजस्वी पुरुषावर जाणे तर शाम्रावचूिन गति नाही. f निशाणास. : सीनाक्रप. १ ६