म्हणजे ' धर्माच्या बाबतींत जबरदस्ती करूं नका' अशी स्पष्ट आज्ञा पवित्र कुराणमध्ये देण्यात आली आहे. जबरदस्तीने कोणताही धर्म किंवा तत्त्व फैलावत नसते किंवा त्यास स्थैर्य मिळत नसते. जबरदस्तीने फार तर तात्पुरता कार्यभाग झाल्यासारखे वाटेल, पण त्यामुळे मनुष्याच्या सदसद्विवेक बुद्धीवर काडीमात्र उपयोग होत नाही. तिला जोपर्यंत कोणतीही गोष्ट पटत नाही तोपर्यंत आपण वाटेल तेवढी जलमजबरदस्ती केली तरी तिचा काही उपयोग होत नाहीं. जबरदस्ती करण्यापेक्षां किंत्रा तलवारीचा धाक दाखविण्यापेक्षां मनुष्याच्या बुद्धीला आवाहन करणे हीच महत्त्वाची गोष्ट आह असें इस्लाम धर्म समजतो.
" शहाणपणाने आणि अत्यंत विचारपूर्वक रीतीने त्यांना तुमच्या परमेश्वराच्या मार्गाकडे बोलवा आणि प्रेमळपणाने त्यांच्याशी वादविवाद करा."
-पवित्र कुराण १६:१२५.
आपल्या धर्माचे महत्त्व पटवितांना आपण शहाणपणान १ संयमाने वागले पाहिजे. आपला प्रतिपाद्य विषय मांडतांना रागाच्या आहारी न जातां अत्यंत शांतपणाने वादविवाद केला पाहिज. वादविवादांत आपल्या मनाचा तोल जाऊं नये अशी मुस्लिमान खबरदारी घेतली पाहिजे. आपल्या विधानाच्या पुष्ट्यर्थ, दुसऱ्याच मन दुखावेल अशा त-हेची भाषा वापरण्यास इस्लामनें मनाई केला आहे.
" लोकांनी तुमचे म्हणणे मानले नाही तर तुमचे काम फक्त उपदेश करीत राहण्याचे आहे."
-पवित्र कुराण १६:८२.
