या बद्रच्या लढाईचा नैतिक परिणाम मोठा झाला. परमेश्वराचा आपणांस पाठिंबा आहे असें मुस्लिमांस वाटू लागले. त्यांना उत्साह मिळाला. स्फूर्ति संचरली. कुराणामध्यें परमेश्वराच्या युद्धांत देवदूत कसे भाग घेतात, याची उदात्त, भव्य, काव्यमय वर्णने आहेत. येशु व इतर संत महात्मे मानतात त्याप्रमाणें मुहंमदहि परमेश्वर व मानवजात यांच्यामध्ये जा-ये करणारे देवदूत असतात असें मानीत असावेत. प्राचीनांचे जे देवदूत ते आजचे निसर्गनियम झाले आहेत! परंतु खरोखर देवदूत म्हणून कांही आहे का! देवालाच माहीत. मुहंमद 'असत्' चे हि एक तत्त्व मानीत. असत्तत्त्वाचे अस्तित्व मानीत.
"हें तुमचें असत्, हा सैतान राहतो कोठें" असा एकानें एकदां पैगंबरास प्रश्न केला.
"तुमच्या हृदयांत, मनुष्याच्या हृदयांत." मुहंमदांनी उत्तर दिलें. ख्रिस्ती धर्मात तो नरकाचा सम्राट् आहे. मुहंमद इतकें मूर्तत्व त्याला देत नाहीत. असत् चे अमूर्त तत्त्व ते मानीत असें दिसतें.
त्या लढाईत शत्रुपक्षाकडचे जे पडले होते त्यांना एका मोठ्या खड्ड्यांत मूठमाती देण्यांत आली. स्वतः मुहंमद तेथे होते. एकेकाचें नांव घेऊन त्याला मूठमाती दिली जात होती. मुहंमद गंभीरपणे म्हणाले, "अरे तुम्ही सारे माझेच जातभाई होतात. मी खोटे बोलतों असें तुम्ही म्हणत असाल. कांहींचा माझ्यावर विश्वास होता. तुम्ही मला घराला परागंदा केलेत. परंतु दुसऱ्यांनी माझें स्वागत केलें. आणि आतां तुमची काय ही दशा झाली? देवाची अवकृपा झाली कीं असें व्हावयाचेंच."
ज्या दोन कैद्यांचा शिरच्छेद झाला त्यांतील एकाचें नांव ओकबा असे होते. वधस्थळीं नेले जात असतां ओकबाने विचारले, "माझ्या मुलांबाळांस कोण?" त्या वेळेस मुहंमदांनी 'नरकाग्नि' असे उत्तर दिले, असे काही पाश्चिमात्य चरित्रकार म्हणतात व मुहंमद किती निर्दय होता ते रंगवतात. परंतु हा गैरसमज आहे. ओकबा ज्या जमातीचा होता ती जमात स्वतःला बनी उन-नाद म्हणजे अग्नीचे वंशज असे म्हणत. या नांवावरून ही दंतकथा शत्रूंनी निर्मिली असावी. मुहंमदाला मुलं किती प्रिय वाटत हें ज्यांना माहीत आहे, विशेषतः अनाथ पोरक्या मुलांविषयीं व गतधवांविषयीं कुराणांत जे शेंकडों सहृदय उल्लेख आहेत ते ज्यांनां माहीत आहेत, ते वरील गोष्ट सत्य मानणार नाहीत.
१०४ ।
पान:इस्लामी संस्कृति खंड पहिला मुहंमद पैगंबर चरित्र.pdf/११९
Appearance
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे