५८ तिघे वृषभ गोठियांतुन सुटोनि रात्रौ जसे फिरोनि कुरणीं, तृणें भरिति पोट स्वच्छंदसे, तिघेहि तसियेपरी, फिरुनि पाठशाळेमधीं यथेच्छ उपभोगिती विविध भोग ज्ञानांबुधीं. १८७ दिंडी. चंद्रकेतु वदे तदा तो - "बघा ! या काम चालविती स्वयें सर्व बाया पूर्ण ज्ञानें, चतुराइनें, सुनीती, बहू प्रेमानें, नरांचिये रीती!” १८८ साकी. शशिवदनानें उत्तर केलें ऐका राजसुताला- "स्थापिलि शाळा काय त्यामधीं पुरुषार्थचि तो झाला? नाहीं का बाया । शिकविति बाळां गृहिं आया ? १८९ श्लोक. उच्छिष्ट पात्रें असती स्त्रिया या; शक्ती नसे शोध नवे कराया; केलें कुणीं कांहिं तया विधानें, तें त्यां करूं ये बहु शिक्षणानें." १९० १ स्त्रिया "उष्टया पत्रावळी" अशी मुंबईकरांत ह्मण आहे; ह्मणजे त्यांच्यांत आपण होऊन कांहीं नवी कल्पना काढण्याचें सामर्थ्य नाहीं; तर, कोणी पुरुषांनीं कांहीं केलें तसें याचे अनुकरण मात्र करण्याचें काय तें सामर्थ्य आहे; अर्थात् हे वाक्य परम निंदास्पद आहे असे समजावयाचें.
