३२ निंद्य राक्षसि पूतना दुराचारी कृष्ण मारूं ने विषा दुग्धधारीं, रामकाळींची शूर्पनखा दंशी, अशां माना तुझि तुच्छ सर्व अंशीं. ३७ श्लोक. रामाप्रती ती शबरी स्वभक्तिनें जेवीं स्तवी, तेविं तुझी सुरीतिनें स्त्री-लोक-उत्कर्ष गणूनि राघव • कार्यों झटा; होइल प्राप्त वैभव. ३८ जशी काळिका दुष्ट सासुराला वधोनी करी तुष्ट साज्या जगाला, वधा तेंवि स्त्रीदास्य-ौसासुरा, तो तुह्मां बालकांचे परी वागवीतो. ३९ साक्या. चिलयामाता देखा कैशी होती निष्ठावंत, दिधला आपुला पुत्र पोटिंचा, तोषविला तैं संत; दुःखें मन दाटे, । परि ना संतभक्ति आटे. ४० दमयंती नळभूपतिजाया पतिविरहानें कैशी व्याकुळ झाली, परी वरी ना कोण्या अन्य नराशीं, ऐशा निष्ठेच्या । सखिनो व्हा तुझी साच्या ४१ श्लोक. हिमनगतनयेनें भिल्लिणीच्या स्वरूपें वनिं निजपतिसत्त्वा देखियेलें प्रतापें; दृढ बळ तयिं दावी आपुल्या निग्रहाचें, सतत मनिं असों द्या धैर्य हें पार्वतीचें. ४२
