या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे
१६
वाटेंत जातां वदती स्वमित्रा
हिर्मूसल्या कोपित राजपुत्रा. ७५
( मग चलत का न कर अटकी - या चालीवर. )
"कशा घोर छंद हा धरिशी; । काय मिळेना इतर स्थळी वधू, । श्रम अपार निकरें करिशी. ॥ ध्रु० ॥
रूप असें का लागुन गेलें; । श्रम अपार निकरें० ॥ १ ॥
राजगृहीं अशि वाण किं पडली, । श्रम अपार० ॥ २ ॥
कुठवर खुळिच्या नादी पडण्या । श्रम अपार० ॥ ३ ॥
जिथ जाशिल तिथ चलूं, परि वाटे । श्रम अपारफुका करिशी ॥ ४ ॥ कशा घोर छंद हा धरिशी. ७६
श्लोक.
गंगोद्भवापासुन सेतुबंध-
रामेश्वरातें फिरण्यास सिद्ध आहों; परी तूं श्रम हे कशाला घे
शी ? फुका घालविशी वयाला.” ७७
बोले ऐका उत्तरा चंद्रकेतु-
"बोलाचा या जाणतों सर्व हेतुः
केली आहे मी परी हो प्रतिज्ञा,
मोडीतां ती हास्य होईल सुज्ञां. ७८
जाणां ना का क्षत्रियांचें जिणें तें बोले तैं ना चालल्या व्यर्थ जातें ?
यासाठीं हो जाउनी स्त्रीपुरालामित्रांनो मी पूरवीतों पणाला.” ७९
