मागील भागांन सांगितल्याप्रमाणे खजील झालेले श्रीमंत रघुनाथराव उर्फ राघोबादादा पुण्याकडे चालते झाले. मागून अहल्याबाईच्या आज्ञेप्रमाणे तुकोजी होळकरही आपल्या लवाजम्यानिशी पुण्यास गेला. तेथे श्रीमंत माधवराव पेशवे यांस भेटून व रीतीप्रमाणे नजराणा देऊन त्यांजकडून त्याने आपणास होळकराच्या गादीच्या मालकीची वस्त्रे संपादन केली. तो निघाला त्या वेळी बाईने आपले खाजगीकडील शिवबा बाजी व नारो गोपाळ हे दोघे हुशार कारकून त्याजबरोबर पाठविले होते. त्यापैकी नारो गोपाळ यास श्रीमंतांनी त्याचे कारभारी नेमिले व शिवबा बाजी मोठा हुशार व कर्ता पुरुष आहे असे त्यांस वाटल्यावरून त्यांनी तुकोजीच्या अनुमताने त्यास आपल्याच पदरी निरंतर ठेवून घेतले.
त्यानंतर श्रीमंतांची आज्ञा घेऊन तुकोजी आपल्या कारभाऱ्यासह महेश्वरी येऊन बाईस भेटला व तिच्या आज्ञेने अधिकार चालविण्यासाठी इंदुरास येऊन राहिला. त्याने मल्हाररावांच्या मरणाने व मालीरावाच्या व्रात्यपणाच्या राज्यपद्धतीने होळकरांच्या प्रजेंत जें असमाधान झाले होते ते आपल्या अंगच्या सद्गुणांनी लवकरच नाहीसे करून व सुभेदारांच्या
