________________
१० (२०) उद्धवचिद्धनकृत. वेद वदे उपनीषद संस्मृति ते सुरभी सुद्धा श्रुति भारे दोहक गोपति गो विद गोकुळिं गोपकुळी यदुनंदन बारे ।। वत्स बुभुक्षित पार्थ चि प्राशित आणि उरे पसरे जग सारे ते परमामृत आदि गिता पहाँ अध्यय हे अठरा अविकारे।। ४ ।। जो वसुदेव-सुत प्रभु देव समस्त हि ध्याति वसू वसुधेसी घेउनियां सविदैत्यसमर्दन कंस अरी अणि चाणुरद्वेषी ॥ देवकिला प र मा नं द जाणुनि विश्वगुरू हरि विश्वविलासी कृष्ण मुकुंद मुरारि रमाधव श्रीमधुसूदन वंदन त्यासी ॥ ५ ॥ भीष्म अणी गुरु द्रोण थड्या जळ जैद्रय कौरव सर्व कुमोदे शल्य सुशीर कृप जळधार हि कर्णसवेळ कुळांत प्रमादें । श्रीगुरु पुत्र अणीक विकर्ण हि हे मगरे दुरियोधन भेदे है फिरी नदि दुस्तर पांडव तारक श्रीहरि युद्ध-विनोदे ॥६॥ व्यास-गिरा सरसांत निघे महाभारत हे कमळा परि मानी त्यांत गिता अतिगंध सुभाषित पर्व कथा बहु केसर पाणी ।। सज्जन षट्पद आ मो द सेविति बोधक वेधक ऐकिति कानी लकल्मष नासुनि पावति शांति-सुखा प्रति श्रेय निदानी ।। ७ ।। अंगिरसा परि वाचक होइल गर्भ मुका षडशास्त्र हि वक्ता पांगुळ धांवत मेरु चढे जशि सैर भिंतीवरि मुंगि पहाता ।। पूण कृपा तुझे होइल ज्यावर काय अशक्य तयासि पाहता वदन हे प र मानं द माधव यादव रुक्मिणिच्या निजकांता ॥ ८ ॥ पुरमा कामधेनु. ६ सुदुघा उत्तम दूध देणारी. ७ चाणूर मल्ल विशेष. अ कुमोदें= कमळ.बसशीर ससर क सवेळ वेला (लाट ) इने युक्त.८ शक मोद-सुवास. १० कल्मष-मल.११ अंगिरसम्बृहस्पती. १२ वाचक-बोलका. भीष्म द्रोण-तटा जयद्रथ-जला गांधार-नीलोत्पला शल्य-ग्राहवती रूपेण वहनी कर्णेन वेलाकुला । अश्वत्थाम-विकर्ण-घोरमकरा दुर्योधनावर्तिनी सोत्तोर्णा खलु पाण्डवै रण-नदी कैवर्तकः केशवः ।। ६ ।। पाराशर्यवचः सरोजममलं गीतार्थ-गंधोत्कटम नानाख्यानककेसरं हरिकथा-संबोधनाबोधितम् । लोके सज्जनषट्पदैरहरहः पेपीयमान मुदा भूयाद्भारतपक कलिमलप्रध्वंसि नः श्रेयसे ।। ७ ।। + मकं करोति वाचालं पङ्गुं लंघयते गिरिम् । यरूपा तमहं वन्दे परमानन्द माधवम् ॥ ८ ॥ आ
