________________
ऐसी मुखे । दर्पणपद्माची कौत। (१३०) मुक्तेश्वरकृत कदळी । कुंडे भरली परिमळी । वाळियांची घमघमीत ।। १८८ ॥ माजी समनाचिया सेजा । दाट घालोनियां ओजा । कर्पूरोदके सिंपोनि माझा । मन्मयाने आणिती ॥ ८९ ।। कंठी आपाद सुमनहार । सुमनांचे वस्त्र विचित्र । वे. पनी कामिनींचे भार । मध्ये विलासे विराजे ।। ९० ॥ तेथे येकी बाळस्तनिया। समकळिया ऐशीया अणिया। निघती जैशा चांदणिया | गौरपणे दिसताती एकींची जैशी सिंगीफळें । कठिण आणि वर्तुळे । सुरंग नारिंगाची गा। तैसे एकीचे मिरवती ।।९२।। एकीचे जैशी राजबेलें । एकीचे जैसे पुष्पझेले । बोधरितांअणियाळे । कनककलशासारिखे।। ९३ ।। कंटकहीन कनकफळे । येकीफलेजावळे। येकींचे स्थूळ नारिकेळे । करिकुंभासारिखे ॥ ९४ ॥ सिंधुशेत्रूचे । तैसे येकीचे पीन स्तन । मर्दे भावोनी करीन | शंडा घाली स्वानंदे तक मढियेले मुक्तजाळी । तैसी येकींची वाटोळी । तगटियेलीया कांपोदारावळी त्या वा ॥ ९६ ॥ स्त्रीकंदुकाच्या तकें | इंदुची उगवला दर्पणपद्माची कौतुके | कवीश्वर बोलती ॥९७ ॥ नयन नव्हती मीन। कुमुद म्हों की मदनबाण | जिकडे करिती संधान । त्यजती ॥९८ । सुवर्ण कळसाची युग्मे | उरोज भासती गच्छोत्तमे । लाचे गरिमे । उड्डाण व्योमी करिजेती ॥ ९९ ॥ द्वादश आंगीं जासती सौदामिनीची सरी । किंवा नक्षत्राचिया हारी | कनक २०० ।। शाल्मली तरूची कुड़मळे । किंवा कटक कटी फळे | वर्तळ | कठिण युगुळे दाटली ।। १ ।। वनिता हृदयकंभ लक्ष ठेवणे । कस्तुरी मुद्रिका खुणे । वरी कसणे चोळीचे ।। २ ।। न दृष्टि । म्हणोनि सृष्टिकर्ता परमेष्ठी । अंजन घेवोनिया बोटी ॥ ३ ॥ किंवा जनदृष्टिकाळिमा । पाहोनि जाली स्तनयग्मा । हिमा । लज्जावसनीं निघाली ।। ४ ।। ऐसी स्त्रियांची कुचयुगुले । निरंतर मर्दोनि मवाळे । गाढालिंगन न करी ची।। ५।। खा । पयोधर पिंडी त्या सुरेखा । स्वहस्ते चंदन लावोनि जो न करी ची ।। ६ ॥ देहस्थ आत्मया शिवाचा कोप | होवोनि जो जपतपादि संताप । जाचणी मांडी देहाची ॥ ७ ॥ ळी | हस्तद्वयाच्यानिमेळीं । खेळूनि स्तनाची चेंडूफळी । ॥ ८ ॥ जो स्त्रियांपुढे मोडिला । म्हणोनि त्याहोनि हीन केही जिंकिला | पुरुषत्व असोनि अभोगी ॥ ९॥ ऐशा त्य, ८३ पीन-पुष्ट. ८४ करीन–करि+ईन=मोठा हत्ती. ८५ उ. किंवा पक्षबळाचे गरिमे । अळंकारी | भासती सौदामिन वल्ली शोभती ।। २००॥ वृंदावनाहूनि वर्तुळ । कठिण णे । मदनाचे सर्व ठेवणे किंवा लागेल जन दृष्टि । हा लेप केला मुखाब्जी ॥३ योगयांची शापमहिमा । जो आपुलोने वक्षस्थळे प्रमदावक्षस्थळ शाळुखा।। कां। हृदयीं वंदन न कर हा चि घडे शाप । जो संभोग क्रीडेच्या काळीं। हारी नाणी वनितांतें। बोलिला । सेखी नपुंसकेंही राम सिंधुशत्रु-अगस्त्य, ३
