________________
(११६) उद्धवचिद्घनकृत. व्यापक जे सकळासि दुजेविण जेवि नगा स्थिति उद्भव हेमा । ते मुळ जाणुनि अर्चति आवडिने विधिपूर्वक वर्ण-स्वधर्मी ।। ते नर सिद्धिस पावति निश्चित राहुनि अक्षय या निज धौमी ।। ४६ ।। जो निज धर्म जया कथिला तरि तो चि तया भव-सागर तारी ।। स्याहुनि तो बरवा परधर्म दिसे परि तेय नसे अधिकारी ।। तूप जसे परमोत्तम जाणुनि मोनै न सेवित सांडुनि वारी ।। यापरि कर्म स्वभाविक तूं करि कल्मष-पाप समस्त निवारी ।। ४७ ।। जो निपजे सहजे निज कर्म शुभाशुभ ही परि क्लेश चि आधी ।। इंधन काष्ठ नव्हे न करी तरि लंघन काय चुकेल त्रिशद्धी ।। यास्तव टाकुनियां अशुभाशुभ कर्म सदोष न माननि साधीं।। धान्य शभासह आगि धुमासह नीवडितां पहिले श्रम बाधा ।।४। पत्र केलंत्र धना वमना परि बुद्धिस आत्मरुपी मन ठेवी ।। निस्पृह पर्णपणे सहज स्थिति अद्वय सन्यसने गुरु दावी ।। की करितां न उरे निरहंकात कोण फळाप्रति भावी ॥ कर्म नरे परमोत्तम सिद्धिस पावतस सेरितोदधि जेंवी ।। ४९ ।। सद्रुचे दये ज्ञान सुनिश्चित पाउनि इंद्रिय-अर्थ ७ि ने निरहंकृति कर्म-फळे जगदीश्वरि अर्पण कर्म-समाप्ति ।। ता परब्रह्म ससिद्विस पावत भोजन ग्रास अनक बजे विर अर्जुन आयकुनी धरिजे निज चित्ती ।। ५० ।। शाम विचारण निमळ बाद्धस सत्वधृता धरिले जे विषयांतुनि कादनि घेउान चद्र जसा शिवमस्तक कल ते तरि आवडि द्वेष न पाहे ।। नंदन तो मग काय कसे करिताहे ।। ५१ ।। न बोलत मौन जया निज वाचे ।। भक्तिस आत्मरूपा स्थिर वेग मनाचे ॥ ॐ दिसे निज ध्यान स्वये फळयोग सखाचे ।। एक विरक्ति च ते धरिली जसि तेज खीचें ॥ ५२ ।। म सोने, २१. धाम-घर. ३० मीन-मासा. ३ वारो २३ वमन-ओक. निसह-ज्याला कशाचीही सिरिता-नदा, उदधि-समद्र).३६. इंद्रिय-अर्थ इंद्रिश्यती, मध्यम,कलन ला सुवास, डोळ्यांना संदरपणा, जिभेला गोड पदार्थ, ति-पोति नसण.३८ विजन एकांत. ३. लघु-थोड़ें. देह वसे अनुकूळ प्रतीकुळ ते तरि आवाज यावरि ही परिसे कुरुनंदन तो मग काय राहतसे विजेंनी लघु भोजन बोलत मौन - वागवितो शरिरा गुरुभक्तिस आत्मरुपी ध्यापक ध्येयक जे न दिसे निज ध्यान त्या अवघ्या मुळ एक विरक्ति च ते। २७ नग-दागिना. २८ हेम-सोनं. २९.पा मध्यम,कलन-बायको (लग्नाची) २३ वमा १५ सरितोदधि (सरिता दार्थ-जसें नाकाला सवास. A3 विरक्ति-योति
