मायाजाल । विराली तळमळ कल्पनेची ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे भोग याग । साचे पांडुरंग हो सरला ॥ ४ ॥ | ॥ ११०७ ॥ एका विठ्ठल चि ठेविला । निहीं निश्चये अपुला ॥ १ ॥ ते चि विठ्ठल झाले आतां । माह सांडोनियां ममता ॥२॥ देवावीण सहसा कांहीं । दुजें तया उरलें चि नाहीं ॥ ३ ॥ निळा म्हणे स्वानुभव ल्याले। विठ्ठल चि अंगें होउनि ठेले ॥ ४ ॥ | ॥ ११०८ ॥ झाली भाग्याची उजरी । इष्ट देवतां चि पंढरी ।। १ ।। विले तो कर कटीं । जेणे अवलोकिला दिठी ॥ २॥ चंद्रभागे केले स्नान । भक्ता पुंडलिकाचे दर्शन ॥ ३ ॥ निळा म्हणे वैकुंठवासी । प्राणी होईल तो निश्चयेमीं ॥ ४ ॥ ॥ ११.०९ ॥ याचे पाय धरल्या भाव । भेटेल देव निश्चयें ॥ १ ॥ नव्हे अन्यथा भाषण । ठावी खूण संतांसी हे ॥२॥ निजे करें कुरवाळून । देईल आलिंगन आत्यादरें ॥ ३ ॥ निळा म्हणे येईल दारा । देव सामोरा धांवोनियां ॥ ४ ॥ ॥ १११० ॥ आपुली धणी पुरे त घ्यावें । उरलें ठेवावें तैमें चि ।। १ ।। भरला आहे हा सागर । न लगे अंत पार कोणासी ॥ २॥ उदंड़ मानें झाले सुखी । आतां ही आणखी पावतील ॥ ३ ॥ निळा म्हणे नित्य नवा । आहे हा ठेवा जगादीचा ॥ ४ ॥ ॥ ११११ ॥ आहे आरुष बोलणें । नव्हे नाणे टांकसाळीं ॥ १ ॥ नको घेऊ ख-यासाठीं । येईल तुटी एखादा ॥ २ ॥ पाहतां दसा कळेवरी । अभ्यंतरी गैरमाळ ।। ३ ।। निळा म्हणे निवडुनी ठेवा । आतां देवी एकीकडे ॥ ४ ॥ ॥ १११३ । वाचे बोलविलें देवें । मज हे काय होते ठावें ॥ १ ॥ सहज नामें आळवितां । औघ आला हा अवचिता ॥ २ ॥ संत जणिती अंतर । की हा रखुमाईचा वर ॥ ३ ॥ निळा म्हणे पुसिळी गोळी । न ये सांगतां ते गोमटी ॥ ४ ॥ ॥ १११३ ।। उगा चि वदचितां कां गा । वाचा माझी पांडुरंगा ॥ १ ॥ कोणा न रुचे ऐकतां । हांसों लागती तत्वतां ॥ २ ॥ म्हणती रचिलें हैं। 51
