( १५९ ) भिऊ नका । माझिया सेवकां भय नाहीं ॥ २ ॥ नाम मुखीं न संडावें । भजा भावें संतांसी ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे ऐसी हरी । आज्ञा करी निज दासां ॥ ४ ॥ ॥ ५८९ । निर्भय असा माझ्या बळें । कळिकाळे ते रंके ॥ १ ॥ सुखें करा हरिची कथा । तुमची चिंता मज आहे ॥ २ ॥ पाचाराल ते चि घड़ी। येइन तांतडी धांवत ॥ ३ ॥ निळा म्हणे अमृतवचनें । दे वरदानें दासांसी ॥ ४ ॥ | ॥ ५० ॥ सोडुनी तया न वचे दुरी । त्याचा करी प्रतिपक्ष ॥ १ ॥ म्हणे मी सांचा ते ही माझे । नव्हती दुजे कल्पांती ॥ २ ॥ मी तू म्हणतां वेगळे न हो । मुलींचे आहों एकएकीं ॥३।। निळा म्हणे देवभक्तां । एकात्मता शायीची ॥ ४ ॥ ॥ ५९१ ॥ स्वामी एक म्हणवी दास । आवडीस रूप केलें ॥ १ ॥ मुळीचे दोघां एकपण । परी में भिन्न दाखविले ॥ २॥ एक म्हणे धांवा धांचा । एक कुडावा करी याचा ॥ ३ ॥ निळा म्हणे नवल वाटे । साने मोठे नव्हती हे ॥ ४ ॥ ॥ ५९२ ॥ एक वैसे सिंहासनीं । कर जोडुनी एक उभा ।। १ ।। एक पूजा स्वीकारित । एक करित निजांगे ॥ २॥ मुळीं पाहतां दोघे एक } परी कौतुक दाखविलें ॥ ३ ॥ निळा म्हणे सेवक स्वामी । पुरुषोत्तम में मिथ्या ॥ ४ ॥ | ॥ ६९३ ॥ वोलिलों में क्षमा करा । विश्वंभरा अपराध ।। १ । सेवकांनी कीजे सेवा । तुम्ही तों देवा देवो चि॥ २॥ चावललों ते सलगी केली । उपमा- हिली पाहिजे ॥ ३ ॥ निळा ह्मणे न कळे लीला । अकळ कळा तुमची ॥ ५९४ ॥ प्रवेश राउळाभीतरीं । केला संतमुनेश्वरीं ॥ १ ॥ तंव तो घननीळ सांवळा । उभा विटेवरी देखिला ॥ २ ॥ कांसे मिरचे पीतांवर । विराजित कट कर ॥ ३ ॥ मुख सुहास्य चांगलें । केशर निर्दली रेखिलें ॥ ४ ॥ अंग प्रत्याग भूपणें । दिव्य माळी, करकंकणे ॥ ५ ।। निळा म्हणे संत भेटी । उताळ घाली मिठी ॥ ६ ॥
