Jump to content

सप्तशती गुरूचरित्र/अध्याय सेहेचाळीसावा

विकिस्रोत कडून

विशद तत्कवितारीती । नृकेसरी तो नरस्तुती । मानुनि निंदी, त्याचे चित्तीं । गुरुमूर्ति प्रगटली ॥१॥

लिंग पिण्डिवर बैसोन । पंचकवित्व पूजन । गुरु घेती, तें पाहून । तो येऊन प्रार्थी गुरुसी ॥२॥

तूं वांचोनी कांदेवासी । मूर्खपणे नरास्तविसी । असें गुरु पुसे त्यासी । प्रार्थुनि त्यांसी तो हो शिष्य ॥३॥

हें उत्तम कवी दोन । गुरुसी गाती अनुदिन । गुरु प्रसन्न होऊन । उद्धरुन न्हेती तयां ॥४॥

जैं तमः शांती करी रवी । तैं हा भक्ताज्ञान नुरवी । येथ हो शांत दुजा रवी । कीर्ती बरवी दावी लोकीं ॥५॥

इति श्री०प०प०वा०स०वि सारे कवीश्वरउपदेशो नाम षट्‌त्वारिंशो०


हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते.

[[‎]]