________________
अध्याय एकोणतिसावा. ७६५ ठायीं । ते तूं सुखरूप करिसी पाहीं । देही असता विदेही । सर्वा ठायीं समसाम्य ॥५५]] ऐसा स्वामी तूं हपीकेशी । सदा सतुष्ट निजभक्तासी । कठिणत्व नाही सेवेसी । कैसे ह्मणसी ते ऐक ।। ५६ ॥ जाणे न लगे परदेशासी । आणि अनवसरू नाही सेवेसी । भक्तानिकट अहर्निगी । तूं हृदयनिवासी निजात्मा ।। ५७ ॥ सेवेलागी न लगे धन । शरीरकष्ट न लगती जाण । तुझ्या चरणी ठेविल्या मन । तूं स्वानदघन तुष्टमी ॥ ५८ ॥ तू तुष्टोनि करिसी ऐसे | साडविसी प्रपंचाचे पिसे । त्रिगुणेसी त्रिपुटी नासे । अनायासे मिथ्यात्वं ।। ५९ ॥ ऐसा तू सुसेव्य आणि कृपाळू । निजस्वामी तूं दीनदयाळू | तुझी सेवा साडी वरळू । मूर्ख केवळू अतिमंद ॥ १६० ॥ निमेपोन्मेपाचे व्यापार । तुझेनि चालती साचार । तुझे सेवेसी विमुख नर । ते पामर अभाग्य ॥ ६१ ॥ तुझी सेवा सुसरूप केवळ । तीस उपेक्षनिया वरळ । विषयाचे विपर्यकल्लोळ । जे सर्वकाळ वांछिती ॥६॥ ज्या विषयाचा विषयलेश । वित्या निजसुखा करी नाश । जन्ममरणाचा चिलास । दुःख असोर्स भोगवी ॥ ६३ ॥ त्या विषयाचे विषयदाते । इद्र महेंद्र कृपणचित्तें । त्यासी भजती जे विपयस्वार्थे । तेही निश्चित अभाग्य ।। ६४॥ तुझिया कृपा तुझे भक्त । सुखसपन्न अतिसमर्थ । ससारी होती अतिविरक्त । है नवल एथ नव्हे देवा ॥६५॥ तुझे चरणरज जे सेविती । पृयुजनकादि नृपती । त्यासी इंद्रादिक बंदिती । पायां लागती ऋद्धिसिद्धि ।। ६६ ।। सुगमोपायें स्वरूपप्राप्ती । भाळे भोळे जन पावती । तैसा उपाय श्रीपती । कृपामूर्ती सागावा ॥ ६७ ॥ आकल्प करिता तपःस्थिती । ज्या सिद्धीची नव्हे प्राप्ती । त्या सिद्धी भक्ता शरण येती। ऐसी श्रेष्ठ भकी पै तुझी ॥ ६८ ॥ आणिक साधने करिता ! तुझे भजनी ठेविल्या चित्ता । सर्व सिद्धी होती भरणागता । स्वभावता भक्कासी ॥ ६९ ॥ यापरी तुझे उपकार । भक्काप्रति घडले अपार । त्यासी ते घडे प्रत्युपकार । हरिचरणी साचार ज स्वयें विरे ॥ १७० ॥ तेंचि विरालेपण ऐसे । जेवीं प्रतिविष विवी प्रवेशे। का पटाकाशींचेनि आकाशे । होडजे जैसे महदाकारा ।। ७१। ऐसे तुजमाजी न विरता । मत्युपकार नये हाता! जो पुरवी सर्व स्वायों । त्यासी विसरता अध पात ॥७२॥ नवोपयन्त्यपचिति कवयस्तयेश प्रह्मायुपाऽपि कृतमुखमुद सरन्त । योऽन्तर्वहितनुभृतामशुभ विधुन्वन्नाचार्यचेत्यवपुपा म्पति व्यनक्ति ॥६॥ तुजमाजी न विसरता साचार । ब्रह्मायु होऊनिया नर । योगयागें गिणता अपार । प्रत्युपकार कदा न घडे ।। ७३ ॥ असो सज्ञान ज्ञाते जन । करिता नानाविध साधन । तुझिया उपकारा उत्तीर्ण । अणुप्रमाण कदा नव्हती ।। ७४ । सो उपकार कोण ह्मणसी। निजभक्तांच्या कल्मपामी । साह्याभ्यतर निर्दळिसी । उभयरूपेंसी कृपालुवा ॥७५ ॥ अतरी अतर्यामिरूपें । वाह्य सद्गुरुस्वरूपें । भक्काची सवाह्य पापें । सहित सकल्प निर्दळिसी ॥ ७६ ॥ अतर्यामी आणि सद्गुरू । उभयरूपं तूं करुणाकरू । निरसूनि भक्तभवभारू। निजनिर्धारू धरविसी ॥ ७७ ॥ निजनिर्धाराचे लक्षण । स्वयें पिरे देहाभिमान । १ अवेळ २ पूज्य, पूजक, असी प्रत्येक जागी असणारी निपुटी ३ भ्रात ४ पापण्याची उघडझाप ५ अव्यवस्थित. ६ विपयाचे पसारे ७ असलेल्या ८ असह्य ९ परपपर्यंत १० मीपणा नाहीसा कस्न लीन होतो तेहा ११वृद्धमद १२ तुझ्या उपकाराची अल्पही फेड होत नाही १३ त, बाहेर सद्गुरपार्ने व सात जतर्यामिरुपारे राहा भकाच्या भर गल विपयवासना निर्दाळितोस
