________________
अध्याय सत्तानिसावा. ७२१ सुटल्या दंड सत्राण । संमुख विमुख पाही नेणे । तैशी घाली लोटांगणे । देहाभिमान अहेतुक ।। ५३ ॥ असता देहाचे अनुसधान । जो परमाणे करी नमन । त्या नमस्काराचे लक्षण । स्वयें श्रीकृष्ण सागत ॥ ५४॥ शिरो भरपादयो कृत्वा बहुभ्या च परम्परम् । प्रपत्र पाहि मामीश भीत मृत्युग्रहाणेवात् ॥ ४६॥ __ मस्तक माझ्या चरणावरी । उभय बाहु परस्परी। दोनी चरण दोही करीं । धरी निर्धारी भावार्थ ॥ ५५ ॥ ससारसागराच्या पोटी । मृत्युग्रहें घातली मिठी । बरणी लागलों उठाउठी। मज जगजेठी सोडवी ॥५६॥ भवभय भ्यालो दारुण । यालागी तुज आलो शरण । निधारी माझें जन्ममरण । भावे श्रीचरण दृढ धरिले ।। ५७ ॥ तूं स्वामी असतां शिरीं । मज मृत्यु बापुडे केवीं मारी । भावें लोटागण चरणावरी । कृपा उद्धरौं कृपाळुया ॥ ५८ ॥ देखोनि साष्टांग नमन । ऐकोनि भयभीत स्तवन । मज तुष्टला नारायण । ऐसें आपण भावावे ॥ ५९॥ इति शेपा मया दत्ता शिरस्थाधाय सादरम् । उहासयेचेदुहास्य ज्योतिज्योतिपि तत्पुा ॥ ४७ ॥ म्या दीधला शेपप्रसाद । तो शिरी धरोनि स्वानंद । स्थावर मूर्ति जेथ प्रसिद्ध । तेथ उद्वाससबंध न करावा ॥ ३६०॥ जंगम जे प्रतिमामूर्ती तेथ आवाहिली निजात्मज्योती। ते उद्वासूनिया मागुती । निजात्मस्थिती ठेवावी ॥ ६१ ॥ मूर्तिमाझारील ज्योती । आणोनिया हृदयस्थितीं । मग निजात्मज्योतीसी ज्योती । यथास्थिती मेळवावी ॥ ६२ ॥ विस. जैनात पूजास्थिती। ऐकोनि उद्धवाचे चित्ती । साधका पूज्य कोण मूर्ती । देव ते अर्थी स्वयें सागे ।। ६३ ॥ अर्चापुि यदा या श्रद्धा मा तर चार्धयेत् । सर्वभूतेप्यामिनि च सामाऽमवस्थितः ॥ १८ ॥ उद्धवा जे मूर्ति ज्या पढियंती । तेचि त्यासी पूज्य मूर्ती । तुवाही अणुमान चित्तीं। संदेह ये अर्थी न धरावा ।। ६४ ॥ विष्णु विरिचि सविता जाण । शिव शक्ति का गजवदन । या मूर्तीमाजी मी आपण । सी समान सर्वात्मा ।। ६५ ।। सर्व प्रतिमांचे पूजन । करिता मज पूजा समान । भक्ताची जेथ प्रीति गहन । तिये अंघीन मी परमात्मा ॥६६॥ जेवीं वाळकाचेनि "मेळे । माता तदनुकूल खेळे । तेवी भक्तप्रेमाचिये लीळें । म्या चित्कलो कीडिजे ॥६७॥ या सर्व भताच्या ठायीं। आणि अवतारादि लीलादेहीं । मी सर्वासी समान पाहीं । ये अर्थी नाही सदेहो ॥ ६८॥ उद्धवा मी नाही ऐसे । कोणीही ठिकाण रिते न दिसे । परी प्राण्याचे भाग्य कैसे । त्या मज विश्वासे न भरती ॥ ६९ ।। जो जेथ मज भजों वैसे । त्या मी तेथ तैसाचि असे । हे उपासनाकोड विडो । गुप्त अनायासे प्रकाशिले ॥ ३७० ॥ उपासनाकाडींचा निर्वाहो । मी सर्वांभूती देवाधिदेवो । हा ज्यासी न कळे मुख्य भावो । त्यासी भूर्तिनिर्याहो धोतिला ॥ ७१ ।। हो का माझी १ वेगाने २ उजव्याने डाका डान्यान उजवा ३ कालरूप भगरान ४ मयेकर ५रीय, क्षुश्क ६बिरमूर्ति ७ विरानन चरमूर्ति १ प्रतिमेवर ज्याचा न्यारा फेला तें तेज हृदयस्थ वेताच्या ठिकाणी ठेवाचे १० भावती ११ मिरल १२ विष्णु, मादेन, सूर्य, शिव, शक्ति, किंवा गणपति, याच्या मूर्तीमध्ये नी गर्वकाळ आहे, या प्रतिमा, स्पदिल, अमि, सूर्य, इटादि अधिष्ठानामध्ये भी सपदा क्षसल्यामुळे ज्यापर ज्या वेळी आपली प्रज्ञा यमर खा भायपावर वेव्हा त्याने माझे पूजन करावे १३ भक्तिआधीन, १४ प्रदान १५ रस उपासनामार्ग प्रस्ट परण्याच्या मिसाने उघड केले १६ अभिप्राय १७ सागितला ए भा."
