________________
॥श्रीदत्त प्रसन्न ॥ श्रीएकनाथी भागवताची प्रस्तावना. शरण शरण एकनाथा । चरणीं माथा टेचिरा॥ १॥ शारुयानी सभा भरखून ठराव केला की 'सदर अकृय करनका पाहु गुणदोप। झारों दास पायाचा ॥ २ ॥ णाऱ्या पैटणकर माह्मणास चौकशीसाठा बोलावून आणाव आता मज उपेक्षिता । नाही सत्ता भापुली ॥३॥ च यथायाय दड करावा' काशीकर शास्त्रीमहाचा हा ठराव तुका म्हणे भागवत । पेले अस सर्वांसी ॥ ४ ॥ | कळताच हा महाप्रमाद समजून नाथाना पैठणारा ठाणे श्रीतुकाराम महाराज हालविलें त्या वेळी नाथाच वय २३ च्या सुमाराचे असावं १ श्रीएकनाथ महाराज (शके १४७०-शके १५२०) जनानखामाचा प्रसाद सपादून नाय नुसते पठणारा गृहम्य आपला भागवत नथ काशीस लिहिला, अशी प्रसिद्धी हाऊन राहिले हात नाय जेव्हा काशीस गेले तेव्हा ल आहे सुद्द नाथानी उपसहारात | वैराग्य, अनुपम शाति, प्रचड विद्वत्ता, अलौकिक यक्तृत्व, "प्रधारभ प्रतिष्टानी । तेथ पाध्यायी सपादूनी ।। अस्सल साधुपणा, वगैरे गुण पाहून विद्वानमदळासुद्धा इतर प्रथाची करणी । मानदवनी विस्तारली ॥ ५२ ।। चकित झाली व क्षेत्रमर ह्याच्या दशनार्य हजारा लोक येऊन वाराणशी मुक्तिक्षेनी । मणिकर्णिकामहातीरी। पाया पडू लागले याच्या दर्शनावरूनच याच विभूतिमत्व | लोकाच्या प्रतीचीस आले पालवयातच सद्गुरुशक्षाल्या. पचमुद्रापीटामाझारी । एकादशावरी टीका केली" ५३३ ।मुळे नानिष्ठतेची सर्व लक्षणे नाथाच्या अगावर शस्त भसे झटले आहे, यावरून त्यानी पठणास प्रयरचास होती शास्त्रीमडमनी सभा भरवन याच्या भागरताची प्रारम केला, पचाध्यायी तेथे सपावली व युटील भाग म्हणजे वारपाई परीक्षा चालविली तो पदपदाथ कोठे न चुक्तां सन्दीम अध्याय काशीक्षेनी रचले असे सिद्ध होते आनद | । प्राकृतात उत्कृष्ट अर्थ यानी आणला असून त्यात भगवत्त वाह नाव काशीस आहे प्रथसमाप्तीचा काळ विक्रम | साद परिषण आहे , पाइन काशीकर विदा- फार सनष्ट १६३० कातिक शुद्ध १५ सोमवार हा होय माधानीमाले तेथें सदर प्रधाची पुनता झाल्यानर वाणी पालन्यात फाशीस चालणारा विक्रम शर देऊन 'खदेशींचा शक सब थकाली [प्रय ठका याची मिरवणूक काढली, याची सद्भावा पूजा मिरवणकका सर'ही दिला आहे, सावान शके १४९५ श्रीमुखनाम लीन हजारों लोकानी नाथाचाय सवत्सरी ही अपूर्व टीस जनादनकृपापान अशा एकना [जयजयार केलायाप्रमाणे नाधाची ही दशावरील थानी सपण पेली अने होते ती 'एकता सतोपले सजन । काशीसाररया सस्कन विद्यापीठी फार पसल दरी व खानदें तुष्टला जनार्दन' नाथाच्या या प्रतापामुळे जडनीवाच्या उसाराध प्रात २ाय राहणारे पैठणचे तेथे पहिली पचाध्यायी सप भात प्रध करण्याचा काशीवर पडितांकडून परवाना निळाला! ल्यावर त्याना काशीम जाण्याचे कोणत अगल पडरें नाथाचे हे महाराष्ट्रावर थोर उपचारशाले या पेटी शापाचे असाव' खान पठण सोइन काशीस प्रथ का सपविला वय केवळ २५ वर्षाचे अखेर ज्ञानेश्वरीचा रसनासाली असावा याच उत्तर एका प्रसिद्ध गोटीत आहे नायाचा एकज्ञानोबारायाचे वय १९ वा होते व नायगायनाच्या शिष्य पैठणास नार्याची पचाध्यायी तयार होताच तिची रचनाकाली नायाचं वयही २५ हून अधिक नगाद नवल घेऊन यानिमित्त काशीस गेरा वयं प्रभाती त्याने गगासार परावे व पचाध्यापीचे पारायण करावे असा क्रम ठेवरा । शनेश्वरीप्रमाणे नाथभागवतही गुरमतिरमा पार होता एके दिवशी तो पचाध्यायी पारायण करीत असता झालं आहे. नाथाची गुगमनि मा प्रधान जगोलाग एक विद्वान कर्मठ शास्त्री(किंवा सयासी)तेथें प्राप्त शारे सानी व्यण शाली माद अवधून कथेच्या उपाहारगरागी का पाहिले तो भागवताच्या एकादशानर प्रात मोठ्या केलेल्या मागतात - खास मारला सावेळी संस्कृत भाषेची योग्यता व परिग्रता | वृथा पोलिलो नाही जाण । शार्ट पोहायपाrTI सतिशय मानीत असत व मानात मस्कतातला भय माणदरा पशिप्पयन । फरिया जनार्दन पाटबला ४५ ॥ पणजे मोठे पाप समजत खा शारया काशीनल्या मारी भी जरी नाव जनादलानी । परीवी निसनीय महोत नायाच्या लाभासाचा पुकारा पल्लावस्म राप ।
