________________
अध्याय सातवा. १६५ अन मा मागंयन्त्यद्धा युगातुभिरीश्वरम् । गृह्यमाणैर्गुणलिरमाह्ममनुमानत ॥ २३ ॥ __ येऊनि नरदेहाप्रती । कर्त्याची गवेर्पणा जे करिती । जो मी ईश्वर त्रिजगता । उत्पत्तिस्थिति सहर्ता ॥ ४९ ।। बुद्धियुक्ती विवेक करणे । ते जडे जे प्रकाशपणे । त्याचाही मी प्रकाशकु ह्मणे । येणे लक्षण लक्षिती ।। २५० ॥ ऐशा नानापरीच्या अनुमाना । मी तंव वश नव्हे जाणा । जे लक्षिती सांडोनि अभिमाना । साक्षात्पणा ते येती ॥५१॥ ज्याची आशा होय निराश । तोचि ब्रह्म पावे सावकाश । तेणे कळिकाळावरी कासं । जाण अवश्य घातली ॥ ५२ ॥ मुख तर स्वत सिद्ध असे । ते निर्मळ आरिसा दिसे । तेवीं बुद्धीचेनि विवेकवशे । आत्मा भासे नरदेही ॥५३ ॥ येचिविखीचा इतिहास जाण । तुज सांगेन पुरातन । यदुअवधूतसवादलक्षण । ज्ञानसाधन साधका ।। ५४ ॥ __ अमाप्युदाहरन्तीममितिहास पुरातनम् । अवधूतस्य सयाद सटोरमिततेजस ॥ २४ ॥ हरिसे ह्मणतसे गोविदु । उद्धवा आमुचा पूर्वज यदू । तेणे ब्रह्मज्ञानासी सवादु । केला विशदू अवधूतासीं ॥ ५५ ॥ राजा यदू ह्मणसी कैसा । क्षात्रसृष्टीचा सूर्यों जैसा । राजचंद्राच्या प्रकाशा । निजतेजवशा लोपितु ।। ५६ ।। तेणे गुरूची लक्षणे ऐकता । सायुज्यमुक्ति आली हाता । ते हे पुरातन कथा । तुज मी आता सागेन ॥ ५७ ।। __ अवधूत द्विज कविचरन्तमकुतोभयम् । कवि निरीक्ष्य तरण यदु पाल धर्मपित् ॥ २५॥ कोणी एक अवधूतु । निर्जतेजे प्रकाशवंतु । ब्रह्मानदें डल्लतु । यदूने येतु देखिला ॥ ५८ ॥ त्या अवधूताचे लक्षण । यदु निरीक्षी आपण । देसिले ब्रह्मसूत्रधारण । होय माह्मण ब्रह्मवेत्ता ।। ५९ ॥ ऐसा तो अवधूतु । निर्भय निशंक वर्ततु । यदु व्याहाळिये होता जातु । देसिला बनातु सन्मुख ॥ २६० ॥ आतुला प्राण तत्त्वता । वाहेर रिघो नेदी सर्वथा। स्वभावे प्राणापानसमता । जाली न धरिता धारणा ॥ ६१॥ नवल तयाचे पाहणे । हृदय दृश्यत्वें देखो नेणे । झाला सांगें देखणं । देसणेपणे पाहातसे ।। ६२ ।। मी एक वनी बसता । हेही नाठवे त्याचिया चित्ता । झाली मर्वत्र सर्वगतता । समसाम्यता समत्वे ॥ ६३॥ कर्म कार्य को जाण । अवघा जाहला तो आपण । क्रियेने बाइनिया आण । निवलोण जीवे केले ॥ ६४ ॥ देहाचिया माथा । ठेविली होती अहता । ते देह मिथ्यात्व पावता । समूळ अहंता पळाली ।। ६५ ॥ नित्यानित्यहोमद्वारें। ब्रह्माग्नि प्रज्वळला एकसरें। जाळूनि आश्रमाची चारी घरे ।। केले सरें निराश्रमी ॥ ६६ ॥ त्या आश्रमामाजी होती। शास्त्रश्रवणविधिवादपोथी । ते जळाली जी निश्चिती । भस्म हाती न लगेची ॥६७ ॥ विधिनिषेधपैजा । जळाली पचायतनदेवपूजा । होता सचितक्रियमाणपुजा । तोही वोजा जळाला ॥ ६८ ॥ यापरी तो अधूतु । ब्रह्मानंद जी डुलतु । निजसुखें वेल्हानतु । देखिला येतु यदुरायें ।। ६९ ।। सकल्पविकल्परहित । शुद्ध सर्वांगी विभूत । यालागी बोलिजे अवधूत । येन्हवी विख्यात नाह्मणू ।। २७० ॥ सभोवता समस्तु । शोध वयादिश दिये जा आहेत, सानाही प्रकाशित करणारी एक स्वयप्रकाश यस्तुर आहे आमा अनुमान प्रमाणाचा विषय नाही जीवात्मा देहादि जगहन रािळा साहेद सिद्ध करायाला अनुमानामा उपयोग होतो एकदाच २ जिंकण्यापास झाग ३गरपम ४ इतिहासपचन ५ आस्मानारमहानारा ६ आमरोजा प्रकाशमान ७ फ्रीडेस्रता ८ समाधिन राबिंता ९ मयुती जीरज सखी सोहन रि, पनातीतन्य मत माल १० अनिलाचा साग व वि अशा प्रहारस्तूचा स्वीकार त्याच्या मुद्धी रितर फेला, हाच होम १५ आत्मानदाने गोमारा
