________________
। अध्याय सहावा १४७ श्रीशुक उवाच-इत्युक्तो लोकनार्थेन स्वयम्भू प्रणिपत्य तम् । सह देवगणेव स्खधाम समपधत ॥ ३२ ॥ शुक ह्मणे परीक्षिती । ऐकोनि कृष्णवंदती । सुरवर आनंदले चित्ती । आल्हा करिती अभिवदने ।। ७८ ॥ धाता सविता शूळपाणी । मिलोनिया देवगणी । कृष्णासी घातल्या लोटागणी । चरण वदूनी निघाले ॥ ७९ एव वंदूनी श्रीपती । आपुलालिया स्थानाप्रती । निघाल्या जी देवपक्ती । पवनंगती विमाने ॥ २८० ॥ अथ तस्सा महोत्पातान् द्वारवत्या समुस्थितान् । विरोग्य भगवानार यमुखद्वान ममागतान् ॥ ३३ ॥ कुळनाशु करण रोकडें । ऐसे कृष्णे नेमिले धडफुडे । तंव द्वारकेसी येरीकडे । महोत्पात गाढे उठिले ॥८१॥ गगनी निघाले त्रिकेतु । धूमकेतू दडकेतू । शिखेसहित शिसाकेतु । गगनाआतू उगवले ॥ ८२ ।। माध्याही जाहला आघात । दिवसा उल्कापात होत । भते नागनी नाचत । गगनाआत रुदती ।। ८३ ।। क जंबुक नगराआत । दिवसा चौबारा कुकात । नगरी भालुवा भुंकत । जन कापत देसोनी ।। ८४ ॥ नगरा आतुवाहेरी । श्वानांची रडणी भारी । मार्जारकलहो नगरी । घरोघरी होतसे ॥ ८५॥ गाई आरडती मध्यरात्री। लेकुरे खेळती झुंझारी । माणसाते झडपिती घारी । धुंघाती घरोघरी दिवाभीत ॥ ८६ ।। वागीवरी क्षोभली गाढी । बोली ह्मणती आली यमघाडी । का रे धावता तातडी । आगी उडी घालू पाहता ।। ८७ ।। भूस्फोट भूमिकप । अग्निकिरणी तपे आतप । वारेनि सोडिला अहा कंप । लागे झडप खरस्पों ॥ ८८ ॥ धुळोरा उधळत नगरी । रज भरे डोळ्यामाझारी । डोळे घडती नरनारी । दिशा चारी धुमधुमिती॥८९॥ ऐसे नाना परींचे उत्पात । नगरी रुधिरवृष्टि होत । देखोनि यादव समस्त । भयचकित पे जाहले ।। २९० ॥ यादव मिळोनि थोर थोर । वृद्ध वृद्ध करिती विचार । "ये चिन्हें अरिष्टकर । विघ्न थोर दिसतसे ॥ ९१ | अपघे आले कृष्णापाशी । वृत्तात सागती तयासी । उद्विग्न देखोनि यादवासी । हपीकेगी वोलिला ॥ ९२॥ श्रीभगवानुपाच-एते वे मुमहो पाता पुत्तिष्ट तोह सर्वत । शापश्च पुरवासीद्राह्मणेभ्यो दुरत्यय ॥३॥ कृष्ण यादवासी सागत । दिविभूअतरिक्षगत । उठिले जे महोत्पात । सर्वगत सर्वदा ॥ ९३ ॥ देसोनिया त्या चिन्हासी । मजही आठवले मानसीं । ब्राह्मणशाप यदुकुळासी । चिहें त्यासी सूचकें ॥ ९४ ॥ ब्राह्मणाचा शापु सरा । नुलंघवे हरिहरा । तुह्मी आताचि विचार करा । नगराबाहिरा जनु काढा ।। ९५ ।। नवतन्यमिहासाभिजिजीविषुभिराया । प्रभास सुमहपुण्य वास्सामोऽयेच माचिरम् ॥ ३५ ॥ येथोनि द्वारकेची वस्ती । आह्मी सांडावी समस्ती । जीवी जाल्या चाड चित्ती तरी प्रभासांमती रिघावे ॥ ९६ ।। बेगी करा रे तातडी । आजचि निघालंपडसवडी | साडा घरदाराची गोडी । येथ अर्धे घडी न रहावे ॥ ९७ ॥ या माया दक्षशापापहीतो यक्ष्मणोद्धार । विमुक्त मिनिपात्सयो भेने भूय क्लोदयम् ॥ ३६॥ ऐका समस्त यादवश्रेष्ठ । प्रभासतीर्थ महावरिष्ठ । जेथिचेनि स्नाने उडुरोट । निस्तरला "कृष्णाची पाणी • येऊनि ३ वायुवेगाने जाणाया ४ भयर ५ शेंडे धने ६ धरणीकप वगैरे ७ नक्षत्राच पता ८ लागे ९ को हे १० चहाब्यावर ११ आखली किंवा कोही १२ माजराची माड, १३ धुचई १४ पृप्वी तरी १५ वाया १६ उघशीत नाहीत १५ या १८ जीववायाची १९ जीवाची आवड असेल तर २० त्वरा, पाई २१ एकदम, जलदी करून २१ उधाणी पक्षने त्याचा सामी, चद्र २३ गुपा दालन
