विद्याताई बाळ, छाया दातार यांच्या लेखांतून 'डॉन डॉक्युमेंट'... नैरोबीच्या जागतिक महिला परिषदेत उगवलेली, स्त्रीच्या माणूसपणाचे नैसर्गिक सत्य जगाला ठणकावून सांगणारी पहाट आमच्यापर्यंत पोचली होती. हे जरी खरे असले तरी ती जागतिक महिला परिषद गावातील गल्लीबोळात वा खेड्यापाड्यात पोचली नव्हती. स्त्रीच्या माणूसपणाचा एहसास... विश्वास शेवटच्या स्त्रीपर्यंत पोहचलेला नव्हता. पण बीजिंग परिषद मात्र गेल्या दोन वर्षापासून गाजतेय. जाणीवपूर्वक ती खेड्यातील, तळागाळातील सामान्य स्त्रीच्या प्रश्नांपर्यंत भिडवण्याचा प्रयत्न अनेक महिला संघटनांनी केला. जिल्हावार... विभागवार नियोजन केले गेले शेती आणि स्त्रिया, स्त्रीया आणि उद्योजकता, स्त्रिया आणि माध्यमे, स्त्रियांचे आरोग्य, स्त्रीचा निर्णय प्रक्रियेत सहभाग इत्यादी अनेक विषयांवर परिसंवाद आयोजित केले गेले. सामान्य स्त्रिला बोलते करून, तिला नेमके काय हवं आहे त्याची दिशाही शोधली गेली. हे केवळ महाराष्ट्रात नाही तर संपूर्ण भारतभर घडत होते.
ते बीजिंगमय दिवस आज १२ वर्षांनी विचारताहेत. स्त्रियांच्या नैसर्गिक माणूसपणाचा विश्वास, आपण कृती, कायदेबद्दल यांच्या द्वारे रूजवतोय ना समाजात? हो नक्कीच करतोय. लैंगिक शोषणा विरूद्धचा 'विशाखा' कायदा २००५ चा स्त्रियांवर कुटुंबांतर्गत होणाऱ्या अन्यायाची दखल घेणारा कायदा शिवाय स्त्रियांना विविध कायद्यांची माहिती देणारी खेड्यातून होणारी शिबीरे तसेच मेळावे. केवळ महाराष्ट्रातच नव्हे तर भारतभर घेणाऱ्या अनेक स्वयंसेवी संस्था...
होय बीजिंगमध्ये अवकाशात अवघ्या जगातील महिलांनी उंचावलेला स्त्रीच्या माणूसपणाचा विश्वास जमिनीत रूजतोय साध्यासुध्या स्त्रीच्या मनांतून अंकुरतोय...
□
