n. (fort.) a hollow cylinder of wicker-work, like a basket without a bottom ( gabions are made of various sizes, and filled with earth in building field-works, to shelter men from an enemy's fire ) (शत्रूकडील तोफेच्या माऱ्यापासून सैन्याचे रक्षण करण्याकरितां) मातीने भरून ठेवलेली बिनबुडाची टोपली f. Ga'bionade n. fort. (मातीने भरलेल्या) बिनबुडांच्या टोपल्यांची भिंत f. Gable (gā'-b'l) [O. Fr. gable, A. S. geafel, & fork,] n. arch. (a) the vertical triangular portion of the end of a building from the level of the cornice or eaves to the ridge of the roof चांदई f. (b) ( hence ) the end-wall of a building (as distinguished from the front or rear side) (इमारतीचा) चांदईकडचा भाग m. (c) a decorative member haring the shape of a triangular gable चांदईसारखी नकशी, चांदई f. Ga'blet n. arch. a small gable, or gable-shaped canopy, formed over a niche, &c. लहान चांदई f. Gablock ( gab'-lok ) [ See Gavelock. ] n. a false spur or gaff, fitted on the heel of a game-cock लढाऊ कोंबड्याच्या पायांस मारलेली नखी f. Gaby (gā'-bi) (From a Scand. root found in Icel, gapi, gapa, a rash, reckless man. Cf. Gape.] n. (colloq.) a simpleton, a dunce, a lout खुळा, मेषपात्र n, मूर्ख मनुष्य m, मठ्ठ, अविचारी. Gad (gad) [O. E. gad, goad, sting. ] n. the point of a spear or an arrow-head (बाण m, भाला m, इ चे ) टोंक n, अग्र n, अणी f, फळ n. २ a pointed One wedge-shaped instrument of metal (as a steel wedge used in mining) कुल्हाडीच्या पात्यासारखें हत्यार n, छिणी f, कोतरणी f. ३ a sharp-pointed rod, a goad अणीदार दांडा m, पराणी f, अंकश m. ४ a spike on a gauntlet दस्तान्याच्या आंगठीवर बसविलेली पराणी f, -विढी f. ५ a rod or stick (as a fishing rod, a measuring rod, &c.) अणीदार दांडा m -सोंटा m, गळ m, लकडी f. Upon the G. upon the spur of the moment आयत्या वेळी, तत्काल, तत्क्षणी, त्याच वेळेस. २ hastily धांदलीने, घाईघाईनें, लगबगीने, उतावीळपणानें. G. [ Prob. from Gad n. and orig, meaning to drive about. ] v. i. to walk about, to run or go about without purpose (like cattle stung by a gadfly) हिंडणे, भटकणे, उनाडणे, हिंडणवारे m. pl. -हिंड: फेरा m -उनाडकी f करणे, भटक्या f.pl. मारणे मारीत फिरणे. २ (hence ) to run wild, to be uncontrolled सैरावैरा धावणे -पळणे, ताब्यांत न राहणे, ताब्यांतून सुटणे -निसटणे -पळणे. Gad'a-bout w. colloq. a
