पान:मोरोपंतकृत स्त्रीपर्व.pdf/१७

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

१६ हा नाश मदपराधे पुष्पाकटा बहु पली स्पष्ट रुबीजा सरसा श्रीकृष्ण वरें पाहे ती योग्या जाणायात मोरोपंत. १७७ विधिने लिहिले चुके न अक्षर तें मत्कुक्षि असा नदुष्ट कुक्षि तिचा दृषी संबंध-दोष कुक्षितिचा ७० अध्याय ४ ते युद्धस्थान दिव्य-दृष्टि सती स्व-व्रत-पुण्ये अशेष सृष्टिस ती १ मेले होते कौरव- क्षिति वरिल सर्व सभट जन एकवटूनि दिवस अठरा जे पांडव-विजयार्थ करूनि हद राज़े दूरुनि दिसले अशेष मग तीतें मानी यमपुरचि युद्धजगतीतें धृतराष्ट्र कुरुस्त्रियांसहित गेला युद्धस्थानी करी धरुनि नेला गृध्राही, कात काय काकाही बहु-मूल्य- मणीस बायका कांहीं गांधारी दिव्यदृष्टिने पाहे स्त्री मजसम दुःखिताजगीं आहे ६ कत चळरवायाशि बायका सारी शिरल्या हंसीच काय कासारी मत्त होउनि पराःस नाकास डुङकिति तत्तनु घालुनि माझ्या स-व्रत-परा सना कास या कमळ-बन-विहारा गोविंदा गेले जे 2 ते करतळामळ कसे पाहुनि बहुत तळमळे यासाने तेथे त्याला पांडुकतांनी जे मािले शिवांहीं ते पाहून न पाहति ते सर्व स्त्रीचेष्टित कृष्णासि म्हणे कोण्ही हुडकिति शर्वे पहा पति -- ३ G कुसिनटथ्वीचा, २ करनल-आमलक हातावर च्याआंवळ्या सारिखे, ३ सर्व, ४ युद्धभूमीतें, ५ आपल्यापतीचेह, ६ मोठ्याकिमतींच्यामण्यास, ७ सरोव रीं, मृत. ९ स्वर्गास, + रावणयाता; + गांधारीतें, + गिधाडा नीं.

  • नेला पांडुतांनी युद्धस्थानी तिहीं पुढे केला असाहीएक पाठ आहे.

-