पान:महमद पैगंबर.djvu/240

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

हिंदुसंघटनेचा महामंत्र २२९ हैं महर्षि व सेनापति या दोन्ही पदव्यांना पात्र ठरलेले सेनापति बापट यांनी निःसंदिग्धपणे सांगितले आहे. । हजारोंचा तनु-त्याग जुटाया देश हा व्हावा । हजारोंचा तनु-त्याग सुटाया देश हा व्हावा ॥ असे सेनापति बजावून सांगत आहेत. हजारोंच्या तनुयागांत फांसावर आनंदाने चढणाच्या क्रांतिवीरांचा अंतर्भाव सेनापतींनी केला असेल, हे त्यांच्या चरित्राच्या व चारित्र्याच्या अवलोकनावरून पटण्यासारखे आहे. पण, हा तनुत्याग एवढ्या मर्यादित अर्थानेच सांगितलेला आहे, असे समजण्याचे कारण नाहीं. हिंदु समाजांतील दैन्य, दारिद्रय, भोळेपणा, निराशा यांची हकालपट्टी व्हावयाची असेल तर त्या कार्यात अहर्निश झिजणारे। आणि अशा रीतीने झिजून तनुत्याग करणारे हजारों मिशनरी पुढे आले पाहिजेत, साहि सेनापतींच्या म्हणण्याचा आशय असू शकेल. योग्य मनोवृत्ति ज्यांच्या ठिकाणीं बाणली आहे, अशा तरुणांनी आयुष्याची उमेदीचीं कांहीं वर्षे तरी या हिंदुसंघटनाच्या उदात्त कार्यासाठी दिली नाहीत तर हिदुराष्ट्र उद्धरेल हा संभव फार कमी आहे. मानव्याचा उद्धार आणि हिंदु राष्ट्राचा उद्धार या गोष्टी परस्परांपासून फारशा भिन्न नाहींत. हे ओळखून तरी, हिंदु तरुणांनी संघटनानुकूल वृत्ति जोपासली पाहिजे. सध्यांच्या तरुणांत वाढत चाललेली विलासी वृत्ति पाहून सेनापतींचे अंतःकरण कसे कळवळते याची जाणीव हिंदुतरुणांना होणे अवश्य आहे. 'जुटे कैसा, सुटे केसा, विलासी नीति ज वाढे” असा हृदयाला पीळ पाडणारा प्रश्न हिंदु तरुणांना विचारून, सेना पतींनी विलासी नीतीचा त्याग करण्याचा आदेशच त्यांना दिलेला आहे. | हिंदुसंघटनाचे कार्य अशा उंच पातळीवरून होऊ लागलें तर ब्राह्मणब्राह्मणेतर, स्पृश्य-अस्पृश्य असे सर्व प्रश्न एका पिढीत पार सुटून जातील. ब्राह्मणांत दामाजीपंत निर्माण झाले की त्याच्या संकटकालीं | धाव घेणारे विठू महार अस्पृश्य समाजांत निर्माण होतातच!