पान:मनतरंग.pdf/१५६

विकिस्रोत कडून
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले आहे



 माझी विद्यार्थिनी 'एसटी' तून प्रवास करीत होती. शेजारी बसलेला माणूस सारखा विडी फुकीत होता. एस.टी.त नेहमीप्रमाणे पाटी लावलेली होती, 'धुम्रपान करू नये' वगैरे. पण ती पाटी नियम म्हणून लावलेली असते. नियम कुठे पाळायचे कुठे असतात ? तर आमच्या विद्यार्थिनी कन्येने शेजारील माणसाला ती पाटी दाखवली आणि विनंती केली. तिला त्या धुराचा त्रास होतो हे सांगितले. सदगृस्थांनी त्या बोलण्याकडे निर्विकारपणे दुर्लक्ष केले आणि त्याचा कार्यक्रम सुरूच ठेवला. तिने कंडक्टर महोदयांजवळ तक्रार केली तर त्यांचेही उत्तर असे,
 "बाई, असतात सवयी एकेकाला. उद्या नवरा शिग्रेटी ओढणारा मिळाला तर त्याला द्याल का सोडून ? खिडकीकडे तोंड करून बसा म्हणजे वास येणार नाही."
 कन्येने पाटी दाखवताच "अवं त्या लावाव्याच लागतात, नियम कागदावर तसेच एस.टी.च्या गाडीवर" हे उत्तर नि हसणं, त्यानंतर बिडीमास्टरांचा टोमणा "या बाया शिकाया लागल्यापासून लई शाण्या झाल्यात" मग मात्र तिने दणका दिला, ओकारी काढीत संतापाने बोलली, "या धुराने मला उलटी होते. मला उलटी झाली तर तुमच्या अंगावर ओकीन. पुढच्या स्टेशनात एस.टी.च्या. कंट्रोलरला विचारते नियम कंडक्टरसाहेब."

मनतरंग / १४८